Jeśli w listopadzie stado świń, znajdujące się w jakiejkolwiek strefie ASF nie ma zatwierdzonego przez PLW planu bezpieczeństwa biologicznego, będzie mogło sprzedać świnie wyłącznie do rzeźni produkujących wieprzowinę na rynek krajowy, która tak jak gospodarstwo znajduje się w jednej ze stref z ograniczeniami – tak stanowią nowe przepisy i dotyczą już prawie 2/3 Polski.
Plan bezpieczeństwa biologicznego
Wymagany przepisami plan bezpieczeństwa to dokument, którego sporządzenie leży na barkach producenta świń. Opisuje on, w jaki sposób w gospodarstwie przestrzegane są zasady bioasekuracji i jakie są wprowadzone środki, by ustrzec się przed ASF. Zapisy te muszą mieć pokrycie w rzeczywistości, gdyż spełnianie planu podlega kontroli inspekcji weterynaryjnej. By móc sprzedawać świnie poza strefy, musi być zatwierdzony przez PLW.
Plan bezpieczeństwa biologicznego powinien zawierać następujące informacje:
- Ogólną charakterystykę gospodarstwa: typ produkcji (otwarta/zamknięta), liczba świń z podziałem na grupy technologiczne, kto obsługuje zwierzęta, jaka jest technologia produkcji: system zadawania i przygotowania paszy, utrzymania (ściółka/ruszt) i usuwania obornika/gnojowicy, wielkość budynków.
- Opis sposobu zabezpieczenia gospodarstwa przed ASF:
- jak zostały ustanowione strefy czyste i brudne w gospodarstwie – część czysta może obejmować wyłącznie budynki inwentarskie oraz miejsca przechowywania gotowej do użycia paszy i ściółki; nie wymaga się tzw. szatni przepustowych, ale jeśli ich nie ma, to należy wyznaczyć miejsce zmiany odzieży i włączyć je do strefy brudnej;
- gdzie znajdują się maty/niecki dezynfekcyjne i jak często są uzupełniane (należy zachować ulotki z dezynfektanta);
- jak ogrodzone jest gospodarstwo, jaka jest ochrona przed dzikami i innymi zwierzętami dzikimi oraz inwentarskimi i towarzyszącymi, jeśli są utrzymywane;
- program deratyzacji;
- numer kontaktowy do lek. wet. obsługującego gospodarstwo.
4. Opis procedury czyszczenia i dezynfekcji pomieszczeń, środków transportu, sprzętu przetrzymywanego na fermie i higieny pracowników lub właścicieli.
5. Zasady dotyczące zapewnienia posiłków pracownikom na terenie gospodarstwa oraz zakazu trzymania świń przez osoby pracujące bezpośrednio w chlewni.
6. Opis programu szkoleń dla pracowników, w tym każdego nowo przyjętego do pracy z zasad bioasekuracji i funkcjonowania chlewni. W gospodarstwach niezatrudniających osób z zewnątrz spełnienie tego wymogu następuje przez posiadanie ulotek informacyjnych, uczestnictwie min. raz na 2 lata w spotkaniach szkoleniowych w sprawie zasad kontroli i zapobiegania ASF, organizowanych dla hodowców świń.
7.Ustanowienie zasad obejmujących:
- przemieszczanie się ludzi, zwierząt, urządzeń i sprzętu wewnątrz gospodarstwa tak, by drogi brudne nie krzyżowały się z czystymi,
- wejść i wyjść do budynków oraz uniknięcia bezpośredniego lub pośredniego kontaktu świń z ubocznymi produktami pochodzenia zwierzęcego (UPPZ), w tym odpadami kuchennymi,
- przekazanie padłych świń do utylizacji,
- procedury i instrukcje dotyczące stosowania zasad bioasekuracji podczas napraw, remontów, czy konserwacji urządzeń lub innej infrastruktury budynku, gdzie przebywają świnie lub przechowuje się pasze i ściółkę,
- przeprowadzanie audytów i/lub samooceny opracowanych i stosowanych zasad bioasekuracji w tym "Planu bezpieczeństwa biologicznego".
Kontrole w gospodarstwach
W przypadku gospodarstw do 50 szt. średniorocznie audyt przeprowadzany będzie w ramach kontroli PLW. Dla tych gospodarstw można też sporządzić uproszczony plan bezpieczeństwa biologicznego. Kontrole pozostałych będą prowadzone z następującą częstością:
- w strefach I i II (niebieska i różowa) – 2 razy do roku w odstępach min. 4 miesięcy;
- w strefie III (czerwona) – 4 razy do roku w odstępach 3-miesięcznych.
Wobec gospodarstw, które nie umieszczają na rynku świń poza obszar objęty ograniczeniami, w którym same się znajdują, w dalszym ciągu i w pełnym zakresie należy stosować przepisy rozporządzenia ministra rolnictwa i rozwoju wsi w sprawie środków podejmowanych w związku z wystąpieniem ASF. Oznacza to, że m.in. przemieszczenia wymagają pozwolenia właściwego PLW, czy zaopatrzenia przesyłki w świadectwo zdrowia.
Plany bezpieczeństwa dla małych gospodarstw nie muszą być tak rozbudowane, jak dla dużych ferm. Poniżej do pobrania przykładowe plany przygotowane przez GIW oraz PLW dla różnych wielkości stad.