FAO twierdzi, że poprzez dostosowanie sektora hodowlanego do lepszego wsparcia programu zrównoważonego rozwoju ONZ na 2030 r. należy osiągnąć szerszy zakres korzyści - poprawę bezpieczeństwa żywnościowego, ale także zwiększenie dostępu do energii, lepszego zarządzanie środowiskiem oraz szerzenie pokoju i stabilności ekonomicznej gospodarstw.
Dyrektor generalny FAO Jose Graziano da Silva powiedział, że sektor produkcji zwierzęcej ma trwałe znaczenie i może odegrać kluczową rolę w poprawie życia milionów poprzez zapewnienie żywności, miejsc pracy i dochodów, stabilnej gospodarki na bazie rolnictwa.
Dyrektor FAO uważa, że rywalizacja o ziemię w celu produkcji pasz może ograniczyć dostępność zasobów do produkcji żywności oraz, że promowanie bardziej konkurencyjnego sektora poprzez wyższe poziomy koncentracji rynku najprawdopodobniej utrudni w nim uczestnictwo małym i średnim producentom. A z czasem całkowicie ich wykluczy.
Według Graziano da Silva istnieje również pilna potrzeba powstrzymania niewłaściwego stosowania środków przeciwdrobnoustrojowych w hodowli zwierząt, odnosząc się do stosowania antybiotyków w powstawaniu niebezpiecznych mikroorganizmów opornych na antybiotyki.
Sprostanie tym wyzwaniom będzie wymagało od krajów dokładnego przyjrzenia się krajowym sektorom hodowlanym i opracowania polityki dostosowanej do warunków lokalnych i mających na celu promowanie sprawiedliwego wzrostu.
W szczególności potrzebne będą środki, aby wzmocnić pozycję małych gospodarstw, aby zapewnić ich, że są głównymi podmiotami, dzięki, którym sektor rośnie.
Wyzwania są rozległe
Jednym z kluczowych wyzwań w krajach rozwijających się jest to, że sektor hodowlany jest bardzo podzielony na segmenty, z wyraźnie odmiennymi poziomami wydajności pracy w przetwórstwie w porównaniu z produkcją oraz, w ramach produkcji, między rolnikami prowadzącymi działalność gospodarczą i produkującą na własne potrzeby.Polityki sektorowe powinny w związku z tym podkreślać poprawę wydajności pracy drobnych producentów i skoncentrować się na działaniach o wysokiej wartości dodanej i pracochłonnych, aby generować miejsca pracy na wsi i ograniczyć ubóstwo. Jak podkreślił dyrektor FAO wzrost pogłowia zwierząt gospodarskich nie przekłada się na wytwarzanie nowych miejsc pracy. Wraz z dużymi obiektami podąża technologia, która jednym słowem mówiąc – zabiera pracę ludziom…
Polityka powinna się opierać na poprawie dostępu drobnych producentów rolnych do produktywnych zasobów, informacji, technologii, szkoleń, aktywów i kredytów oraz wzmocnienia grup producentów.
Konieczna reforma handlu, mądre inwestycje i innowacje
Należy energicznie prowadzić politykę i praktyki, które zwiększają wydajność sektora hodowlanego i zmniejszają jego wpływ na środowisko.Na przykład badania FAO oszacowały, że szersze stosowanie istniejących najlepszych praktyk i technologii w żywieniu, ochronie zdrowia i hodowli oraz gospodarowaniu gnojowicą - większe wykorzystanie, takich praktyk jak generatory biogazu - mogłoby pomóc światowemu sektorowi hodowli zmniejszyć emisje gazów cieplarnianych aż 30 procent.
Fakty o produkcji zwierzęcej
- Obecnie produkcja zwierzęca zatrudnia na całym świecie co najmniej 1,3 miliarda ludzi
- Około 600 milionów najbiedniejszych gospodarstw domowych na świecie utrzymuje zwierzęta gospodarskie jako niezbędne źródło dochodu.
- W latach 2000-2014 globalna produkcja mięsa wzrosła o 39%; produkcja mleka wzrosła o 38 procent.
- Przewiduje się, że produkcja mięsa wzrośnie o kolejne 19 procent do 2030 r., a produkcja mleka o kolejne 33 procent w tym samym okresie.
- Produkcja zwierzęca stanowi 40 procent produkcji rolnej w krajach rozwiniętych i 20 procent produkcji rolnej w krajach rozwijających się
Zwierzęta pozostają ważnym źródłem energii. Na przykład w Indiach, dwie trzecie powierzchni uprawnej kraju jest zaorane dzięki energii zwierzęcej, a 14 milionów wózków ciągniętych przez zwierzęta transportuje do 15 procent całkowitego ładunku tego kraju.
Wprowadzenie w ciągu ostatnich czterech dziesięcioleci zaawansowanej genetyki, systemów żywienia, kontroli zdrowia zwierząt i innych technologii pozwoliło krajom uprzemysłowionym zredukować ogólne zapotrzebowanie ziemi na zwierzęta gospodarskie o 20 procent, podwajając produkcję mięsa.
oprac. dkol na podst. pigsite.com
