Siarka się wymywa
Pamiętajmy, że w naszych warunkach klimatycznych, deszczowe czy też śnieżne zimy zwiększają ryzyko wymywania siarki z gleby, zwłaszcza na lekkich stanowiskach. Dotyczy to nie tylko roślin wybitnie siarkolubnych, jak np. należących do rodziny kapustowatych rzepaku ozimego, gorczycy czy rzodkwi, które potrafią pobrać – w zależności od wysokości plonu – 100 kg/ha SO3, tj. 40 kg/ha S. Przyjmuje się, że rzepak ozimy na wyprodukowanie 1 t nasion wraz z plonem ubocznym potrzebuje 16–20 kg/ha S. Nawożenie siarką istotne jest także dla tych upraw, które nie mają wysokich wymagań pod względem zapotrzebowania na siarkę, jak m.in. zboża czy ziemniaki, które z plonem pobierają ok. 15–30 kg/ha S. Niemniej jeśli są one intensywnie prowadzone i wysoko nawożone azotem, wówczas okazuje się że przy zbilansowanym nawożeniu siarką plonują wyżej. Stosunkowo wysokie zapotrzebowanie na siarkę (20–40 kg/ha S) wykazują także buraki cukrowe czy kukurydza, ale także rośliny bobowate drobnonasienne, zwłaszcza lucerna i koniczyna.
Bez siarki nie ma białka
Siarka jest pierwiastkiem, który wpływa na syntezę aminokwasów siarkowych, do których należą cysteina, cystyna i metionina. Bez nich roślina nie jest w stanie wyprodukować białka, a co za tym idzie – prawidłowo się rozwijać. Siarka wchodzi w skład białek, pełniących funkcję enzymów sterujących funkcjonowaniem rośliny – bierze udział w budowaniu struktury przestrzennej enzymów i białek budulcowych. Jest ona także ważnym elementem metabolizmu kwasów tłuszczowych. Więcej na temat nawożenia siarką przeczytacie w najbliższym numerze "top agrar Polska" (9/2017).
