Wiele gatunków chwastów segetalnych rozpoczyna także wegetację szybciej niż rośliny uprawne, zatem mogą one pobierać duże ilości wody oraz składników pokarmowych z gleby.
W części nadziemnej chwasty w porównaniu ze zbożami mogą zgromadzić więcej składników:
- azotu – 2-krotnie,
- fosforu – 2–7-krotnie,
- potasu – 5-krotnie,
- wapna – 4–10-krotnie.
Dużo składników pokarmowych pobierają, m.in. gwiazdnica pospolita (N, P, K, Mg), przytulia czepna (N, Ca), jasnota różowa, rdest szczawiolistny (P, K), szarłat szorstki (P, Mg), komosa biała (N, Mg) oraz chwastnica jednostronna (N i K). Pod względem mikroelementów zjawisko to dotyczy szczególnie: szarłatu szorstkiego (B), komosy białej (Cu, Mn, Mo), czy rdestu szczawiolistnego (Zn). Strata znacznych ilości składników pokarmowych na rzecz chwastów pokazuje, jak ważna dla opłacalności uprawy i wykorzystania makro- i mikroelementów z nawozów jest walka z konkurencyjnymi roślinami.
Ponadto zacienienie gleby przez chwasty obniża temperaturę gleby o 1–4°C na głębokości 10 cm, co spowalnia wschody i osłabia procesy mikrobiologiczne w glebie. Opóźnia się tym samym mineralizacja substancji organicznej i uwalnianie składników odżywczych do strefy korzeniowej roślin uprawnych oraz pobierania ichz nawozów mineralnych.
(jb)
