Próby te można pobrać przy pomocy szpadla, łopatki czy specjalistycznej laski glebowej (kilka opcji technicznych). Dla przyspieszenia terminu uzyskania ocen laboratoryjnych ze SChR czynność tę można wykonać w jeszcze pozostających na polu roślinach lub po ich zbiorze – na ściernisku, po podorywce lub orce. Nie należy natomiast pobierać próbek po użyciu nawozów mineralnych czy organicznych. W pierwszym wariancie powinno się odczekać min. 10 dni, natomiast w drugim – ok. 4 tyg. co wyklucza szybkość uzyskania danych o zasobności gleby. Jedna próba zbiorcza, o masie ok. 0,5 kg, składająca cię z 15–20 próbek pojedynczych, pobranych z głębokości 0–20 cm powinna reprezentować pole o powierzchni nie większej niż 4 ha.
Jednym z cenniejszych parametrów jest określenie wartości pH, który decyduje o wykorzystaniu przez rośliny pozostałych składników pokarmowych dostarczanych w nawozach, dlatego nawożenie pola makroskładnikami należy „rozpocząć” od uregulowania poziomu odczynu gleby. Należy też pamiętać, że optymalne pH zależy od jej kategorii agronomicznej i dla stanowisk lekkich wynosi 5,6–6,0 dla średnich 6,1–6,5 a dla ciężkich 6,6–7. Ponadto niektóre uprawy lepiej rosną w zakresie pH lekko kwaśnym, należą do nich: łubin żółty, żyto, ziemniaki, pszenżyto, owies, gryka czy seradela. Są też rośliny szczególnie wrażliwe na niskie pH: buraki cukrowe, bobik, fasola, groch, jęczmień, koniczyna, kukurydza, lucerna czy soja.
Podstawowa analiza glebowa użytków rolnych zawiera informacje o pH oraz zawartości fosforu, potasu i magnezu, a jej koszt wynosi nieco ponad 13 zł. Badanie gleby dla potrzeb nawożenia mikroelementami (Mn, Zn, Cu, Fe) wynosi 35 zł, a dodatkowo dla ww. pierwiastków i boru (B) – 52,50 zł. Z kolei badanie azotu mineralnego w warstwie 0–60 cm (dwie próby) – 28,12 zł, natomiast określenie zawartości próchnicy – 25 zł/próbę.
bie
