Druga dawka azotu podana w fazie strzelania w źdźbło zapobiega redukcji pędów i kłosków oraz przedwczesnemu zamieraniu korzeni bocznych. Ma zagwarantować też odpowiednią zawartość azotu w roślinie, który będzie potrzebny rozwijającym się ziarniakom. Jeśli druga dawka N będzie zbyt niska, konsekwencją może być słabsze zaziarnienie kłosów, ale także niższa zawartość białka w ziarnie.
W drugiej dawce można zastosować szybko działający azot azotanowy (np. saletra). Wysokość tej dawki można obliczyć w następujący sposób: określamy przede wszystkim potencjał plonowania plantacji i docelową obsadę kłosów/m kw. Na tej podstawie obliczamy ilość azotu, jaką pobiorą rośliny do fazy widocznych pierwszych ości (BBCH 49). Mnożymy liczbę kłosów/m2 przez współczynnik 0,1 (na 1 dt plonu przyjmujemy 1 kg N) i dodajemy do tego zakładany plonyu w dt/ha.
Przykład:
Zakładana liczba kłosów wynosi 600 szt./m2, a plon około 85 dt/ha, czyli 600 × 0,1 + 85 = 145. Rośliny do fazy BBCH 49 pobiorą ok. 145 kg/ha N.
Szacunkowo należy przyjąć, że od siewu do fazy BBCH 49 zapotrzebowanie pszenicy na azot wyniesie 170–200 kg/ha, w zale...
