W ocenie odmian COBORU Polska jest podzielona na sześć makrorejonów o różnym potencjale rolniczym. W ramach PDO odmiany jęczmienia ozimego badane są w 47 punktach doświadczalnych rozlokowanych na terenie całego kraju. Najwyższe średnie plony jęczmienia ozimego w 2015 r. uzyskano w rejonie I – 99,2 dt/ha, a najsłabsze w rejonie IV – 65,4dt/ha. Prawie w każdej części kraju inna odmiana wiedzie też prym. W regionie I i II najlepiej plonowała Arenia, w III – Nele, w IV – Fridericus, w V – Titus, a w VI – SU Elma.
W sezonie 2014/15 odmiany wzorcowe jęczmienia ozimego (Souleyka, Titus, SU Melania) uzyskały najwyższe plony na przestrzeni ostatnich 10 lat, mimo że warunki podczas wegetacji nie były zbyt korzystne. Siewy i wschody roślin przebiegały w optymalnym terminie, jednak długa i ciepła jesień sprzyjała rozwojowi mszyc – głównego wektora wirusa żółtej karłowatości jęczmienia. Już jesienią pojawiły się objawy tej infekcji w postaci pożółkłych liści i osłabionych roślin.
Więcej o wynikach badań porejestrowych jęczmienia ozimego, z uwzględnieniem ich regionalnej zmienności – czytaj tekst wydania 07/2016 tap, od str. 72.
bie
