Lenie to niewielkie muchówki, a ich szkodliwym dla roślin stadium są larwy. W latach, kiedy nie występują one w nadmiernej liczebności odżywiają się tylko martwą materią organiczną w glebie. Występują szczególnie na polach nawożonych obornikiem i uprawianych w systemach uproszczonych, z duża ilością resztek pożniwnych. Nasilone występowanie leni obserwuje się co kilka lat. Wtedy z braku pożywienia mogą uszkadzać też rośliny uprawne w stadium siewek, a także kiełkujące nasiona (uszkodzenia podobne jak w przypadku innych szkodników glebowych). Często podgryzają korzenie bardzo młodych roślin powodując ich zamieranie i przerzedzenie plantacji. Realnym zagrożeniem dla roślin uprawnych jest obecność 50 larw/m2.
Obecna sytuacja, czyli widoczne skupiska muchówek oznacza, że okres żerowania zagrażającego roślinom już się skończył. Pod koniec wiosny i na początku lata osobniki dorosłe złożą jaja, a wylęgające się z nich larwy będą żerować w glebie i odżywiać się resztkami roślinnymi. W tym właśnie czasie można je niszczyć uprawkami pożniwnymi. Innym sposobem walki z nimi jest chemiczne zwalczanie szkodników glebowych, jak drutowców, rolnic i pędraków.
jd
