Zboża, szczególnie pszenica, są wrażliwe na niskie pH, poniżej 5,5. Pola przeznaczone pod te uprawy koniecznie należy zwapnować. Trzeba pamiętać, żeby nawozów, nie tylko fosforowych, ale także azotowych zawierających formę amonową, mocznika i wieloskładnikowych nie stosować bezpośrednio przed i po wapnowaniu. Dotyczy to również nawozów organicznych (obornik, gnojowica).
Odstęp pomiędzy zastosowaniem wapna i nawozu fosforowego powinien wynieść najlepiej około 6 tygodni. W tym czasie pH gleby zostanie nieco podniesione co zabezpiecza przed zablokowaniem fosforu w jednym związku z glinem. W takiej sytuacji P nie jest dostępny dla roślin. Najlepiej po zbiorze przedplonu glebę zwapnować wapnem węglanowym na słabszych glebach lub tlenkowym na cięższych w ilości 1,5–2 t/ha CaO. Po wymieszaniu z glebą na głębokość 15 cm i po upływie kilku tygodni można zastosować nawóz fosforowy „pod pług” w przypadku, kiedy zawartość tego składnika w glebie jest na poziomie przynajmniej średnim. Jeśli jego zawartość jest niska część dawki można zastosować przed uprawą przedsiewną, która wymiesza go na głębokość 3–5 cm.
Więcej na temat wapnowania w „top agrar Polska” nr 8/2013.
jd
