Pierwiastki zachowują się w glebie różnie – jedne są dość statyczne, wolno się przemieszczają (P, K – na glebach średnich i ciężkich) oraz Cu i Zn – można je więc dostarczać roślinom z dużym wyprzedzeniem, np. w nawożeniu przedsiewnym.
Duża grupa makroskładników: N, Ca, Mg, S-SO3 oraz mikroelement bor należą z kolei do pierwiastków, które są z gleby szybko wypłukiwane – nie nadają się do nawożenia „na zapas”. Należy je zatem zastosować krótko przed siewem czy pogłównie. Zjawisko szybkiego wypłukiwania składników zachodzi m.in. na polach położonych na skłonach. Dla niektórych mikroelementów korzystne jest np. dolistne ich uzupełnianie w okresie wegetacji podczas kolejnych zabiegów ochronnych. Właściwości te trzeba mieć na uwadze w planach nawozowych, zarówno dla form ozimych, jak i jarych. Wiosną, zwłaszcza oziminy, które muszą się zregenerować po zimie potrzebują więcej składników odżywczych. Bardzo wczesnego podania roślinom wymaga S (najlepiej jeszcze przed pierwszą dawką azotu) i B.
bie
