Opłacalność produkcji
Produkcja rzepaku to z jednej strony intratne przedsięwzięcie, z drugiej, to działalność wymagająca wiele pracy i częstej lustracji pól. Aby utrzymać wysoką jakość oraz wysoki plon, rolnik zobligowany jest także do nakładów finansowych oraz inwestycji w środki wspomagające wzrost roślin oraz w preparaty chroniące uprawę przed szkodnikami i chorobami pochodzenia grzybowego. Prognozuje się, że w porównaniu z innymi uprawami, w szczególności w odniesieniu do zbóż, w przypadku rzepaku wzrośnie zarówno wartość produkcji, jak i dochodu z tej działalności uprawowej. Uwzględniając podobne wymogi glebowe rzepaku oraz pszenicy, szacuje się, że cena tego pierwszego pozostanie na poziomie mocnej konkurencyjności. Rzepak ozimy w ostatnich latach uznaje się za uprawę dochodową, szczególnie, jeśli weźmie się pod uwagę zarówno nadwyżkę ekonomiczną, jak i wskaźnik opłacalności. Średnio w ostatnich latach wskaźnik ten wynosił 133,5% i lokował się w czołówce upraw średnio- i wielkopowierzchniowych. Rzepak jest jednak rośliną wymagającą, zarówno pod względem pielęgnacji, jak i zapobiegania groźnym chorobom, które wpływają znacząco na obniżenie zbioru. Właśnie dlatego należy sięgać po najlepsze i najskuteczniejsze środki, które zapewnią zdrowe i wysokie plony.Podobne tendencje przewidywane są dla uprawy zbóż w Polsce. Wyniki projekcji sporządzonej na 2022 rok wskazują jednoznacznie na wzrost wyników produkcyjnych i cenowych zbóż ujętych w prowadzonych badaniach, tj. pszenicy ozimej, żyta ozimego oraz jęczmienia jarego. Biorąc pod uwagę zróżnicowane czynniki rynkowe, w długoterminowej prognozie ocenia się, że najsilniejszy wzrost przychodów liczonych na 1 ha odnotują producenci żyta (43,2%), pszenicy ozimej (31,9%) i jęczmienia jarego (21,9%). Warto jednak podkreślić, że z uwagi na ekstremalne zjawiska klimatyczne oraz szereg czynników pogodowych, wzrośnie także koszt produkcji, pozostawiając jednak opłacalność uprawy zbóż na bardzo wysokim poziomie. Właśnie dlatego należy zadbać o plon, a odpowiednio zaplanowana i przeprowadzona ochrona zbóż uznawana jest za klucz do sukcesu.
Co „gryzie” rzepak?
Aktualnie naukowcy prowadzą szereg badań dotyczących genetycznego krzyżowania różnych odmian rzepaku w celu wzmocnienia odporności na niejednorodne czynniki chorobotwórcze. Zróżnicowanie biologiczne rzepaku ma wpływać także na efektywność uprawy oraz zwiększenie przewidywanego plonu z uwzględnieniem coraz trudniejszych warunków atmosferycznych, mających znaczący wpływ na zbiory. Istnieje cały szereg czynników krytycznie wpływających na zmniejszenie plonu. Rośliny kapustowate, do których należy rzepak zagrożone są m.in. przez szkodniki żerujące na liściach, łodygach lub nasionach, takie jak chowacz, słodyszek rzepakowy i pryszczarek kapustnik.Innym ważnym czynnikiem wpływającym na jakość upraw jest nieodpowiednia praktyka fitosanitarna, w tym przede wszystkim uproszczony płodozmian, który sprzyja rozwojowi bakterii oraz grzybów atakujących rośliny. Pomimo obiecujących efektów prowadzonych badań, nawet zróżnicowane genetycznie rośliny nadal nie są w wystarczającym stopniu odporne na agresywne patogeny. Do najgroźniejszych chorób atakujących rzepak zalicza się choroby grzybowe, w szczególności szarą pleśń, zgniliznę twardzikową, suchą zgniliznę kapustnych, werticyliozę i czerń krzyżowych, uznawane za czynniki o największym wpływie na straty w plonie.
Rozprzestrzenianie się chorób grzybowych, choć występuje przez cały okres wegetacji, najsilniej uderza w czasie kwitnienia oraz przekwitania rzepaku, kiedy naturalny cykl życia rośliny sprzyja rozwijaniu się infekcji. Właśnie w tym okresie rekomenduje się uważną lustrację upraw i możliwie jak najwcześniejsze podejmowanie działań, mających na celu powstrzymanie łatwo rozprzestrzeniających się chorób. Dodatkowym czynnikiem przyspieszającym rozwój patogenów jest gęstość łanu, utrzymująca wysoką wilgotność, która ma wpływ m.in. na namnażanie się grzybów i przyspieszająca ich rozwój. Ważne jest podejmowanie odpowiednich czynności w zakresie ochrony roślin, mają one bowiem kluczowy wpływ na ich rozwój oraz jakość i wysokość zbioru. Najczęściej popełnianymi błędami w przypadku zabiegów stosowanych w zwalczaniu m.in. zgnilizny twardzikowej są: wybór nieodpowiednich preparatów lub zastosowanie nieadekwatnych dawek, błędny termin wykonania planowanego zabiegu oraz źle rozpoznany patogen.
W zwalczaniu zgnilizny za najbardziej efektywne działania uznaje się wykonywanie zabiegów z użyciem preparatów zawierających w składzie 2 lub 3 substancje aktywne. Proponowane rozwiązanie sprawia, że taka mieszanina działa w oparciu o różne mechanizmy biochemiczne, kompleksowo chroniące roślinę na wiele sposobów. Pomimo wprowadzania preparatów o wysokiej skuteczności, kluczowe jest także wykonanie zabiegu w odpowiednim czasie. Jest to zadanie coraz trudniejsze, ponieważ efektywny oprysk uzależniony jest nie tylko od fazy rozwoju rośliny, ale także od warunków atmosferycznych, wpływających na stopień aktywności preparatu.
Kier 450 – odpowiedź na współczesne wyzwania
Wskazane czynniki sprawiają, że zasiew rzepaku, który jest rośliną szczególnie wrażliwą na zmiany warunków uprawy, staje się coraz trudniejszy. Wychodząc naprzeciw potrzebom rolników, a także biorąc pod uwagę szereg czynników chorobowych, które wpływają na obniżenie jakości oraz wysokości plonu powstał Kier 450 SC – produkt nowej generacji, zawierający w swoim składzie 3 substancje aktywne opierające się na 2 odmiennych mechanizmach działania. Preparat ten łączy w sobie działanie 2 triazoli (difenokonazolu oraz tebukonazolu w dawkach po 125 g/l) oraz azoksystrobiny (200g/l). Kier 450 SC to jedyny dostępny na rynku fungicyd o tak skoncentrowanej dawce strobiluryny i triazoli. To właśnie stworzona mieszanka oraz dawka poszczególnych składników wpływa na wysoką skuteczność preparatu i nieporównywalnie lepsze efekty w zwalczaniu chorób grzybowych, w szczególności zgnilizny twardzikowej. Innowacyjność preparatu polega również na okresie jego stosowania – oprysk można wykonywać już od początkowej fazy kwitnienia, kiedy pąki kwiatowe zaczynają być dopiero widoczne, aż do końca fazy BBCH 55-69. Dodatkową zaletą Kier 450 SC jest wykorzystanie azoksystrobiny i jej działania wzmacniającego procesy regeneracyjne w warunkach stresowych, powodowanych m.in. przez susze, czy przymrozki, na które w ostatnich latach rośliny są szczególnie narażone. Uniwersalność preparatu sprawia, że doskonale sprawdzi się także w zwalczaniu chorób grzybowych dotykających zboża, takich jak np. plamistość siatkowa jęczmienia, septorioza liści, czy różne odmiany rdzy właściwe dla każdego z gatunków. Nowoczesna formuła środka sprawia, że jest on bezpieczny dla roślin nawet w początkowych fazach wzrostu, eliminując zagrożenie, jakie niosą ze sobą choroby grzybowe. Właśnie dlatego zaleca się odpowiednio wczesne stosowanie środków ochrony roślin, zwiększając tym samym ich skuteczność.Szerokie spektrum działania preparatu sprawia, że może być stosowany także w walce i zapobieganiu chorób innych roślin uprawnych, np. buraka cukrowego, kapusty głowiastej, chrzanu, cebuli czy rzepy. Kier 450 SC to idealne rozwiązanie, które skutecznie uchroni twoje zbiory.
Innvigo Sp. z o.o.
