Sposób składowania obornika regulują przepisy ustawy o nawozach i nawożeniu. Według tego dokumentu składowanie obornika bezpośrednio na gruntach rolnych jest możliwe, jednak nie może trwać dłużej niż 6 miesięcy. Pryzmy powinny być ponadto umiejscowione na polu, które w najbliższym zmianowaniu przeznaczone jest do nawożenia naturalnego.
Miejsce składowania musi mieć z kolei równą powierzchnię, a jej ewentualny, dopuszczalny spadek wynosi 3 %. Powinno mieć ono także podłoże niepiaszczyste i niepodmokłe. Dno pod pryzmę należy ubić i wyłożyć materiałem łatwo chłonącym wodę gnojową, np. słomą lub trocinami. Aby uniknąć większych strat składników pokarmowych i utrzymać wysoką wartość nawozową obornika, należy pryzmę uformować w zwartą bryłę i ubić jej zewnętrzną powierzchnię, dobrze jest też zlać ją wodą lub gnojowicą.
Straty składników
Straty składników
Przy przechowaniu nawozu na polu w luźnych i niekształtnych pryzmach straty składników pokarmowych wynoszą w przybliżeniu: 50% potasu, 40% azotu i 20% fosforu. Azot wymywany jest w formie azotanów oraz ulatnia się do atmosfery głównie w postaci amoniaku.
Nie można ponadto składować obornika na tym samym miejscu przez 3 lata. Rolnik może liczyć się także z interwencją administracyjną, jeśli pryzma obornika będzie znajdowała się w odległości mniejszej niż 4 m od granicy działki sąsiedniej.
[bie]
