Problem z racjonalnym wykorzystaniem fosforu polega na tym, że z jednej strony jego naturalne zapasy się wyczerpują, a z drugiej, w postaci fosforanów pojawia się w procesie oczyszczania ścieków, a ostatecznie – jako szkodliwy składnik – w wodach lądowych.
Nowe rozwiązanie polega na odzyskiwaniu fosforu zarówno z kości, jak i popiołu ze spalania osadów ściekowych. Do tego celu wykorzystuje się bakterie, które są odpowiedzialne m.in. za próchnicę zębów. Mikroorganizmy te są wykorzystywane do zmiany właściwości surowców fosforowych, aby rośliny mogły przyswajać pierwiastek. Nawóz fosforowy uzyskany z osadów pościekowych powinien być tańszy od tradycyjnego.
Źródło: www. naukawpolsce.pl
bier
