Porastanie przebiega w dwóch głównych etapach. Najpierw dochodzi w ziarnie (nasionach) do kiełkowania utajonego, niewidocznego gołym okiem, a następnie zachodzą w nim dostrzegalne zmiany na zewnątrz – pękanie okrywy owocowo-nasiennej, ukazanie się kiełka i korzonka zarodkowego. Główne przyczyny tego zjawiska podczas dojrzewania ziarna i żniw to częste opady, duża wilgotność powietrza, długo utrzymująca się bezwietrzna pogoda oraz skłonności gatunku i odmiany. Zbożem najbardziej podatnym na porastanie ziarna jest pszenżyto, a następnie żyto i pszenica.
Porośnięte ziarno traci do 15% składników pokarmowych, obniżają się też jego parametry jakościowe. Porastanie ziarna ocenia się liczbą opadania, która określa aktywności enzymu alfa-amylazy. U pszenic jakościowych przy wartości niższej niż 150 s oznacza to bardzo wysoką jego aktywnością – porośnięcie ziarna, które nie może być użyte do produkcji mąki. Materiał ten można natomiast wykorzystać na paszę lub w celach energetycznych. Najkorzystniejsza wartość l.o. pszenic chlebowych wynosi 250–350 s. Zbyt wysoka wartość, tj. ponad 400 s jest także niekorzystna, oznacza bowiem zbyt niską aktywność enzymów amylolitycznych, co również wpływa niekorzystnie na wypiek chleba – nie będzie on odpowiednio wyrośnięty.
(bie)
StoryEditor
Porastanie degraduje jakość ziarna
Porastanie to proces biochemiczny zachodzący w ziarnie i związany jest z jego niepożądanym, przedwczesnym kiełkowaniem. Niestety, poza Małopolską to w tym sezonie dość powszechne zjawisko, głównie na plantacjach zbieranych z opóźnieniem spowodowanym częstymi i intensywnymi opadami deszczu.