Poznanie aktualnej wartości wybranych odmian kiszonkowych kukurydzy możliwe jest dzięki badaniom PDO. Przed wyborem odmiany do siewu, zwłaszcza w gospodarstwach produkujących mleko, gdzie gorsza jakość paszy ma poważne konsekwencje ekonomiczne, warto prześledzić te wyniki.
Ocenę przydatności odmian kukurydzy na kiszonkę prowadzi się w trzech grupach wczesności: wczesnej, średnio wczesnej i średnio późnej. Zestaw odmian do badań ustalany jest wiosną każdego roku w wyniku uzgodnień pomiędzy związkiem producentów kukurydzy (PZPK), właścicielami odmian i COBORU. Bada się odmiany z Krajowego rejestru oraz te z Katalogu unijnego (CCA), które dały bardzo dobre wyniki w doświadczeniach rozpoznawczych.
W 2018 r. zmieniono metodykę zbioru doświadczeń kiszonkowych. Zamiast osobnego zbioru kolb i łodyg, kukurydzę zebrano jednoetapowo, uzyskując wyłącznie plony ogólne świeżej i suchej masy. W doświadczeniach na kiszonkę plon ogólny świeżej masy, średnio z wszystkich badanych odmian wyniósł 573 dt/ha i był o 23 dt/ha mniejszy od plonów z 2017 r., a plon ogólny s.m. średnio z wszystkich odmian i miejscowości wyniósł 204 dt/ha. Z powodu ubiegłorocznej suszy średnia zawartość s.m. była wyższa niż w 2017 r. i wyniosła 35,5% dla grupy wczesnej, 36,9% średnio wczesnej i 36,9% w średnio późnej.
Więcej informacji o wynikach badań PDO odmian kiszonkowych kukurydzy znajdziesz w artykule „top agrar Polska” 02/2019.
[bie]
