Odkrycia dokonali niemieccy naukowcy z firmy Bayer. Potwierdzili oni, że wytworzone mutacje spowodowały powstanie odporności na substancje z grupy SDHI (karboksyamidy), a także triazoli. Wcześniej została odkryta i potwierdzona odporność na substancje z grupy strobiluryn.
W przypadku triazoli mutacje mają wpływać na znaczy spadek skuteczności działania wszystkich substancji z tej grupy. Jak informuje Bayer w przypadku SDHI mamy z pełną odpornością na wszystkie substancje z tej grupy. Co to oznacza? Mianowicie to, że żaden triazol czy karboksyamid nie będzie nam w zadowalającym stopniu zwalczał ramularii, nawet po zastosowaniu pełnej zalecanej dawki. W Niemczech zatem jedynym skutecznym rozwiązaniem przeciwko chorobie pozostaje chlorotalonil, jeśli zostanie dopuszczony przez tamtejsze władze do stosowania w jęczmieniu. Jego zastosowanie w zabiegu T2 będzie pomoże kontrolować ramularię do momentu, kiedy możliwe będzie zastosowanie innych substancji, na które choroba jest wrażliwa, np. cyprodynil. W ograniczaniu porażenia sprawcą ramularii pomagać mają także metody niechemiczne, jak używanie do siewu zdrowych nasion czy siew odmian odporniejszych na chorobę, szczególnie w regionach zagrożonych jej występowaniem.
jd, fot. Suszek
