Zboże pastewne – wyniki PDO pszenżyta jarego

Pszenżyto jare jest zbożem pastewnym, dlatego najważniejszą cechą w jego produkcji jest plenność, która w głównej mierze decyduje o wyborze odmiany do uprawy. Ubiegły rok z powodu panującej niemal w całym kraju skrajnej suszy był bardzo trudny dla zbóż jarych, zwłaszcza dla pszenżyta. W gatunku tym, w porównaniu z 2017 r. spadek plonowania był znaczny. Dla odmian wzorcowych w doświadczeniach PDO wynosił w zależności od poziomu agrotechniki 11,8–12,1 dt/ha.

Doświadczenia PDO z pszenżytem jarym, podobnie jak dla większości zbóż, prowadzone są w kraju na dwóch poziomach agrotechniki – przeciętnym (a₁) i intensywnym (a₂). Poziom a₂ w pszenżycie jarym obejmuje dodatkowo tylko dwa zabiegi fungicydowe, połączone z użyciem nawozów dolistnych. Nie stosuje się natomiast regulatorów wzrostu (brak zarejestrowanych środków), a nawożenie azotowe na obu poziomach jest jednakowe i średnio wynosi ok. 90 kg/ha.

Tabela 1. zawiera wyniki porejestrowego doświadczalnictwa odmianowego (PDO) z lat 2016–2018 dla 8 zarejestrowanych odmian pszenżyta jarego. Pominięto w niej pięć odmian (Andrus, Kargo, Matejko, Mieszko, Nagano), które nie były badane w ostatnich trzech latach. W ramach systemu PDO odmiany pszenżyta jarego corocznie oceniane są w ok. 30 doświadczeniach, co pozwala na miarodajną ocenę wartości gospodarczej odmian zarówno w skali kraju, jak i dla poszczególnych rejonów, zróżnicowanych przebiegiem wegetacji.

Zapoznaj się z całym tekstem artykułu nt. wyników PDO pszenżyta jarego – patrz „top agrar Polska” 02/2019.
[bie]