W czasach, gdy półki sklepowe uginają się pod ciężarem różnorodnych produktów, jakość handlowa miodu pozostaje kluczowym czynnikiem wpływającym na decyzje zakupowe konsumentów. Miód jest nie tylko smakołykiem, ale i produktem o bogatej historii i znaczeniu kulturowym.
Zobacz też: Największy dostawca miodu do Polski. Jaki jest wynik handlu zagranicznego?
Zgodnie z obowiązującymi regulacjami „oznakowany jako miód może być wyłącznie środek spożywczy, który jest naturalnie słodką substancją produkowaną przez pszczoły Apis mellifera z nektaru roślin lub wydzielin żywych części roślin, lub wydalin owadów wysysających żywe części roślin, zbieranych przez pszczoły, przerabianych przez łączenie specyficznych substancji z pszczół, składanych, odwodnionych, gromadzonych i pozostawionych w plastrach miodu do dojrzewania”.
Aby miód mógł być uznany za taki według standardów jakości handlowej, nie może zawierać żadnych dodatków ani substancji obcych, które nie są częścią jego naturalnego składu. Produkt, który nie odpowiada tej definicji oraz dodatkowym wymogom jakościowym, nie może być legalnie sprzedawany jako miód. To rygorystyczne podejście do definicji miodu ma na celu ochronę konsumentów i zapewnienie, że miód, który znajduje się na rynku, jest autentyczny i wysokiej jakości.
Oznakowanie miodu – klucz do jakości
Dla konsumenta rozumienie jakości handlowej miodu zaczyna się od etykiety. To właśnie na niej znajdują się informacje o rodzajui i odmianie miodu, jego ilości netto, dacie minimalnej trwałości, warunkach przechowywania, danych producenta, numerze partii oraz kraju pochodzenia. Te dane są nie tylko wymogiem prawnym, ale i źródłem wiedzy o produkcie, który ma trafić na nasz stół.
Konsument powinien być świadomy, że miód krystalizuje się, co jest naturalnym procesem już kilka miesięcy po zbiorach i nie świadczy o jego złej jakości. Przechowywanie miodu w odpowiednich warunkach – w suchym, wolnym od zapachów miejscu i z dala od światła słonecznego – jest kluczowe dla zachowania jego właściwości.
Warto również pamiętać, że od 18 kwietnia 2024 roku producenci są zobowiązani do dokładnego wskazywania kraju pochodzenia miodu, co ma na celu zapewnienie większej przejrzystości i ułatwienie świadomego wyboru przez konsumentów.
Standardy i Praktyki: Jak producent miodu zapewnia jakość
Dla producentów miodu jakość handlowa to nie tylko zgodność z przepisami prawa żywnościowego, ale i gwarancja satysfakcji klientów. Produkcja miodu, która spełnia wysokie standardy jakościowe, wymaga nie tylko wiedzy i doświadczenia, ale i przestrzegania Dobrych Praktyk Produkcyjnych.
Kontrole jakości – zarówno przeprowadzane przez Inspekcję Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych (IJHARS), jak i wewnętrzne procedury – są niezbędne do utrzymania wysokiego poziomu produktu. Badania organoleptyczne, fizykochemiczne, analizy pyłkowe i ocena znakowania to tylko niektóre z działań, które pomagają w identyfikacji i eliminacji ewentualnych nieprawidłowości.
Producent musi również śledzić zmieniające się przepisy i dostosowywać do nich etykietowanie swoich produktów. Zmiana przepisów dotyczących wskazywania kraju pochodzenia miodu, która weszła w życie w kwietniu 2024 roku, jest przykładem takiej sytuacji, która wymaga aktualizacji praktyk znakowania.
Ponadto producenci mogą wyróżniać się na rynku poprzez uzyskanie specjalnych oznaczeń jakości, takich jak chroniona nazwa pochodzenia (ChNP), chronione oznaczenie geograficzne (ChOG) czy też logo produkcji ekologicznej, które stanowią dodatkową wartość dla konsumentów poszukujących produktów o potwierdzonej jakości i pochodzeniu.
Jakość handlowa miodu jest wielowymiarowym zagadnieniem, które wymaga uwagi zarówno ze strony konsumentów, jak i producentów. Dla konsumenta jest to przede wszystkim gwarancja bezpieczeństwa i satysfakcji z zakupu, dla producenta – obowiązek i szansa na wyróżnienie się na rynku. Współpraca obu stron oraz przestrzeganie przepisów i standardów jakościowych jest kluczem do utrzymania zaufania i zadowolenia, które są fundamentem rynku.
Mkh na podst. IJHARS
Fot: Envatoelements
