- dopłaty do oprocentowania bankowych kredytów restrukturyzacyjnych w celu restrukturyzacji zadłużenia podmiotów prowadzących gospodarstwo rolne;
- pożyczki na spłatę zobowiązań cywilno-prawnych podmiotów prowadzących gospodarstwo rolne;
- gwarancje spłaty bankowych kredytów restrukturyzacyjnych;
- przejmowanie zadłużenia podmiotów prowadzących gospodarstwo rolne przez KOWR.
Pomoc ma być adresowana do producentów rolnych, którzy prowadzą działalność rolniczą przez co najmniej 3 lata przed utratą zdolności do spłaty zadłużenia.
Jednym z kontrowersyjnych przepisów jest właśnie ten ostatni zapis w ustawie, na mocy którego dłużnik będzie musiał przenieść własność gospodarstwa lub jego części na Skarb Państwa w zamian za przejęcie długu przez KOWR. Straci w ten sposób tytuł prawny do niego, ograniczy mu swobodną działalność rolniczą. To są zbyt dalekosiężne zapisy projektowanej ustawy.
Dodatkowo jest ona zbyt ogólna, nie precyzuje warunków, jakie zadłużony musi spełnić, by z tego wsparcia skorzystać. Jeszcze bardziej problematyczny jej zapis stwierdza, że z pomocy nie będą mogły skorzystać podmioty, wobec których toczy się już postępowanie restrukturyzacyjne, a więc tych rolników, którzy jej najpilniej i najbardziej potrzebują. Niskie są też fundusze państwa przewidziane na ten cel w projekcie ustawy. Są one określone na kwotę 140 mln zł. Tymczasem limit samej pomocy dla jednego dłużnika wynosi 5 mln zł.
W praktyce może się okazać, że ze wsparcia na oddłużenie skorzystać może bardzo niewielu rolników. Szacuje się, że niemal 2 tysiące z nich ma problemy ze spłatą długów na prawie 160 mln zł. Rządowy projekt omawianej ustawy wpłynął do Sejmu 3 lipca (druk nr 2722), odbyło się jego pierwsze czytanie w komisjach, zaś 2 października podkomisja złożyła jego sprawozdanie w formie gotowego projektu
as
