W takich przypadkach, o jakie pyta Czytelnik, można stosować refakturowanie – podatnik czynny VAT może wystawić bezpośredniemu odbiorcy fakturę VAT (tzw. refakturę) na media, przy czym organy skarbowe stoją na stanowisku, że kwoty jednostkowe cen należności netto oraz stawka VAT muszą być zgodne z pierwotną fakturą, czyli nie może być doliczana żadna marża (wtedy byłaby to sprzedaż, a nie refakturowanie). Oczywiście jest dopuszczalne refakturowanie jednej faktury na kilku odbiorców mediów lub refakturowanie tylko przypadającej na odbiorcę części należności, a pozostałą część rozlicza odbiorca pierwotny.
Drugą możliwością jest włączenie kosztów mediów do kwoty czynszu najmu. W takim przypadku w umowie najmu powinny być zawarte zapisy o takim włączeniu. Wg utrwalonych stanowisk organów skarbowych nie jest w takim przypadku możliwe rozbicie na fakturze kwoty czynszu na składniki opodatkowane różnymi stawkami VAT. Najczęściej dotyczy to wody i ścieków, które mają stawkę obniżoną 8% i należy stosować – w omawianym przypadku najmu budynków niemieszkalnych – stawkę podstawową 23% dla łącznej kwoty netto czynszu. Uwaga: w tym przypadku obowiązują przepisy o kontroli cen transferowych.
Można też przenieść umowę na dostawę mediów na najemcę i wtedy faktury będą wystawiane na niego; tutaj problemem może być postawa operatora energetycznego. Jeśli wyjściowa taryfa jest „domowa”, obejmująca większość gospodarstw rolnych (taryfa G), najczęściej przy przeniesieniu takiej umowy na najemcę prowadzącego działalność gospodarczą otrzymamy propozycję nie do odrzucenia zmiany taryfy na droższą „przemysłową” taryfę C oraz wymóg otrzymania nowych warunków przyłącza, a nawet jego przebudowy. Przywrócenie poprzedniej taryfy jest praktycznie niewykonalne.
Roman Włodarz
