Spadek cen cukru na światowych rynkach przyniósł ulgę konsumentom, ale także wywołał niepewność wśród producentów. Zrozumienie tych dynamicznych zmian wymaga spojrzenia na globalne prognozy zbiorów, cen ropy oraz wpływ zmian klimatycznych na produkcję cukru.
Zobacz też: Globalna nadwyżka cukru w 2024/25: Co to oznacza dla rynku?
Ceny cukru spadają – najniższy poziom od października 2022 roku
Indeks cen cukru Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) spadł w sierpniu o 4,7%, osiągając najniższy poziom od października 2022 roku. Spadek ten wynikał głównie z prognoz zbiorów trzciny cukrowej w Indiach i Tajlandii oraz spadku cen ropy naftowej, co wpłynęło na niższe koszty produkcji.
Z drugiej strony pod koniec miesiąca obawy związane z pożarami na plantacji trzciny cukrowej w Brazylii wywołały gwałtowny wzrost cen cukru. Jak tłumaczą analitycy FAO, mimo chwilowego uspokojenia globalny rynek cukru pozostaje wrażliwym na ekstremalne warunki pogodowe i zmiany cen surowców.
Zbiory buraków w Niemczech wzrosną
W Niemczech perspektywy dla cukru są obiecujące. Według prognoz Niemieckiego Stowarzyszenia Przemysłu Cukrowniczego (WVZ) w sezonie 2024/25 oczekuje się dostaw buraków cukrowych na poziomie 31,6 miliona ton. Jest to o 6% więcej niż w sezonie 2023/24, co wynika z rozszerzenia powierzchni upraw o prawie 6% do około 385,6 tys. hektarów, przy nieznacznie wyższym plonie średnim 81,9 ton/ha.
Jak zauważyło stowarzyszenie, zbiory próbne wskazują na średnią zawartość cukru i dobre plony w tym roku. Powodem tego jest dobre zaopatrzenie w wodę i wystarczające nasłonecznienie. Średnia zawartość cukru w burakach ma wynieść 17,2%. W efekcie stowarzyszenie przewiduje wzrost produkcji cukru o 13%, co oznacza dodatkowe 550 tys. ton na rynku.
Jednak wyższe plony to także wyzwanie. Ciepła i wilgotna pogoda przyczyniła się do rozwoju chorób liści, takich jak chwościk. W wielu regionach uprawnych w Niemczech pojawiły się też skoczki, które rozprzestrzeniają bakteryjne choroby SBR i stołbur, prowadząc do strat plonów oraz deformacji buraków. Pisaliśmy o tym w naszym artykule pt. „Skoczki atakują! Buraki i ziemniaki zagrożone podwójną infekcją”.
Rosja znosi zakaz eksportu cukru
Z kolei na rynku rosyjskim sytuacja wygląda nieco inaczej. Moskwa postanowiła nie przedłużać zakazu eksportu cukru, który wygasł 31 sierpnia. Decyzja ta była związana z koniecznością zapewnienia stabilnych dostaw cukru na rynek wewnętrzny, jednak ostatecznie rząd postanowił, że wyniki nadchodzących zbiorów buraków cukrowych zadecydują o dalszych krokach.
Z danych resortu rolnictwa wynika, że od 1 sierpnia 2023 roku do końca lutego 2024 r., zanim Rosja wprowadziła zakaz eksportu, kraj ten wysłał ponad 700 tys. ton cukru. To stanowi ponad trzykrotny wzrost w porównaniu do analogicznego okresu poprzedniego roku.
Pomimo ograniczeń eksportowych Rosja dostarczała cukier swoim partnerom z Euroazjatyckiej Unii Gospodarczej (EUG). Zezwolono na eksport 181,5 tys. ton cukru do krajów EUG, w tym 28 tys. ton dla Armenii, 5 tys. ton dla Białorusi, 120 tys. ton dla Kazachstanu i 28,5 tys. ton dla Kirgistanu.
Według rosyjskiego urzędu statystycznego Rosstat Rosja wyprodukowała łącznie 6,6 mln ton cukru w 2023 roku, a łączna produkcja cukru, w tym syropu, wyniosła 6,8 mln ton, podczas gdy krajowe zapotrzebowanie na cukier szacowane jest na około 6 mln ton rocznie.
Na podst. AgraEurope
Fot envato elements
