Część unijnych rafinerii przerabiających ten surowiec ma pracować z wykorzystaniem tylko części możliwości produkcyjnych. Mówi się o zamknięciach zakładów w Bułgarii, a niemiecki koncern cukrowniczy Suedzucker ogłosił zamknięcie rafinerii w Marsylii. Dlatego Europejski Związek Rafinerii Cukru (ESRA) chce zniesienia cła importowego, jakim obłożony jest cukier sprowadzany do UE dzięki Koncesji CXL. Ten kontyngent pozwala na dostęp do unijnego rynku największym światowym producentom i eksporterom jak Brazylia, Australia czy Tajlandia. Cło jest obniżone do 98 euro/t (dla Indii do zera, ale sublimit dla tego kraju wynosi rocznie tylko 10 tys. ton). Koncesja CXL pozwala na sprowadzenie w sumie 676 tys. ton cukru rocznie. Głównie ze względu na spadek podaży cukru brazylijskiego w sezonie 2013/14 (październik/wrzesień) wykorzystano 52% dostępnego limitu, a w trwającym obecnie sezonie zaledwie 3%.
Zdaniem ESRA cło sprawia, że cukier trzcinowy jest inaczej traktowany niż buraczany w UE, co jest nieuczciwą konkurencją. Według związku około 30% importu cukru do UE trafia przez Koncesję CXL, a pozostała część bezcłowo za sprawą bilateralnych umów o partnerstwie gospodarczym (EPA) z krajami Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) oraz dzięki porozumieniu „Wszystko prócz broni’ (EBA) z Najsłabiej Rozwiniętymi Krajami (LDC).
Pocieszające dla plantatorów polskich buraków, propozycja ESRA nie będzie jednak wzięta pod uwagę przez Komisję Europejską, gdyż większa podaż cukru trzcinowego wywierałaby silniejszą presję na ceny, które mogłyby dynamiczniej spadać. Obecnie ceny zbytu cukru w UE są najtańsze od reformy sektora z 2006 r.
Dodajmy, że pojawił niedawno pewien czynnik, który może wpłynąć na lekkie odbicie cen cukru buraczanego. Chodzi o to, że Chiny mają 1/3 mniejszą produkcję cukru z trzciny cukrowej. Jeśli ta tendencja utrzyma się, to Pekin będzie zmuszony do intensyfikacji importu. W sezonie 2014/15 chińska produkcja cukru została oszacowana przez amerykańskie ministerstwo rolnictwa (USDA) na 13,3 mln ton. Jeśli produkcja spadnie jak się zapowiada, to Chiny będą musiały kupić ponad 4 mln ton z zewnątrz. Presja popytowa ze strony Państwa Środka przyczyniłaby się do wzrostu cen cukru białego na świecie.
oprac. pł na podstawie FAPA
