Jednym z podstawowych elementów właściwej strategii uprawy buraków cukrowych jest wybór odpowiedniej odmiany. Jej potencjalne zdolności plonotwórcze będą ujawnione, gdy zostaną spełnione podstawowe warunki uprawowe, tj. właściwa obsada polowa, walka z chwastami, zbilansowane nawożenie i troska o zdrowotność roślin.
Odmiany buraka cukrowego wpisuje się do Krajowego rejestru (KR) tylko na podstawie pozytywnych wyników dwu-, a czasem trzyletnich urzędowych badań. Obejmują one wartości użytkowe i ocenę stabilności cech morfologicznych testowanych wówczas jeszcze rodów hodowlanych, jako kandydatów na oficjalną listę odmian.
Odmiany po zarejestrowaniu formalnie nie wymagałyby już dodatkowego testowania. Zgodnie z obowiązującym prawem, niezbędnym warunkiem dopuszczenia ich do uprawy w Polsce jest wpis do KR, bądź wpis do Katalogu wspólnotowego (CCA). W tym przypadku, jeśli uprawa odmian zarejestrowanych odbywa się jedynie za granicą, rolnikom będzie brakować informacji o ich zachowaniu się w dość charakterystycznych warunkach pogodowych naszego kraju.
Nowe odmiany powinny ponadto wnosić postęp hodowlany pod względem właściwości użytkowych. Kreacje sprzed kilku lat na tle odmian nowszych mogą więc wypadać słabiej, a także ich cechy mogą ulegać degradacji w wyniku ich reprodukcji na szeroką skalę. Z tego m.in. powodu testowanie odmian już zarejestrowanych w Polsce odbywa się w urzędowym systemie porejestrowych doświadczeń odmianowych (PDO).
W styczniu 2017 r. do KR buraka cukrowego wpisano 14 nowych odmian, pochodzących głównie z hodowli zagranicznych. Jednocześnie z inicjatywy hodowców wycofano z rejestru odmiany starsze, o mniejszej zdolności plonotwórczej lub malejącym znaczeniu w uprawie. Po zarejestrowaniu nowych odmian na krajowej liście figuruje ich obecnie 102.
Więcej o parametrach rolniczo-użytkowych odmian buraka cukrowego przeczytasz w artykule 03.2017 „top agrar Polska”.
