Ekspansja tej choroby jest także w tym sezonie bardzo duża, a patogen uważany jest za najszkodliwszy w uprawach buraka cukrowego. Uszkadzane i zasychające liście są w miarę możliwości sukcesywnie odbudowywane przez rośliny przez wykształcanie nowych, co skutkuje nienaturalnym przyrostem tzw. główki korzenia, która ma wówczas kształt wyciągniętego stożka.
Zobacz także: Opłacalność uprawy buraka cukrowego. Czy w tym roku też zyskamy?
Zobacz także: Opłacalność uprawy buraka cukrowego. Czy w tym roku też zyskamy?
W trakcie zbioru element ten jest usuwany przez noże ogławiaczy kombajnu, a większa utracona masa oznacza wyższe straty w plonie korzeni. Zwiększa także odsłoniętą część korzenia, przez którą mogą łatwiej przenikać do jego wnętrza grzyby chorobotwórcze oraz następuje szybszy ubytek wody, powodując przyspieszone więdnięcie i obniżenie ich wagi.
Nie jest to część zawierająca dużo cukru, ale do jego wykształcenia i rozwoju kolejnych liści rośliny zużyły ten związek, wodę i inne składniki pokarmowe oraz dużo energii, obniżając potencjał produkcyjny całej plantacji. Obejmuje on technologiczną wydajność cukru z hektara, a w ujęciu przetwórcy – z jednostki przerobionej masy korzeni, co odbije się na polaryzac...
