Sprawcą choroby jest grzyb Cercospora beticola – najgroźniejszy patogen buraka. Nieskutecznie zwalczany i w latach silnej presji powoduje:
- straty plonu rzędu 30–40%,
- utratę technologicznego plonu cukru o ok. 30% z powodu m.in. wzrostu zawartości w korzeniach substancji melasotwórczych,
- spadek poziomu cukru w korzeniach o 0,5–2,5%,
- wydłużenie główki korzenia, podnosząc wielkość zanieczyszczeń odstawianego towaru.
Większość upraw buraka jest systematycznie chroniona przed chwościkiem. Maleje jednak skuteczność wielu preparatów, gdyż grzyb nabył odporność na niektóre substancje czynne fungicydów. Zjawisko to badał m.in. dr hab. J. Piszczek z Terenowej Stacji Doświadczalnej IOR – PIB w Toruniu. Grzyb C. beticola izolowany był z porażonych liści buraka cukrowego. Materiał zebrano we wrześniu, w latach 2011–2013, z plantacji rejonu działania KSC. Uzyskane izolaty hodowane były na podłożu glukozowo-ziemniaczanym, w obecności substancji czynnych wybranych fungicydów. Testowana była odporność populacji grzyba na: epoksykonazol, tebukonazol i tiofanat metylu. Wśród przebadanych izolatów 40% wykazało odporność na różne s.cz. z grupy triazoli i ponad 80% (nawet do 100%) na benzimidazole (tiofanat metylu).
Więcej nt. szkodliwości chwościka przeczytasz w najnowszym wydaniu „top agrar Polska na str. 120–123.
(bie)
