Miedź do walki z chwościkiem
Miedź w fungicydach, a nawet nawozach dolistnych przydaje się szczególnie w strategii przeciwdziałania powstawaniu odporności patogenów, gdyż działa na grzyby wielokierunkowo i trudno patogenom wytworzyć mechanizm ochronny.
Dlatego nadaje się ona do walki z chwościkiem, u którego wykryto już wiele odporności na fungicydy organiczne. Z drugiej strony miedź jest zakwalifikowana do tzw. metali ciężkich. Jej nadmierna zawartość w glebie dyskwalifikuje pole z przeznaczenia np. pod warzywa w niektórych kierunkach produkcji.
Zobacz także: Międzyplony udostępnią składniki pokarmowe dla upraw
Miedź z osadów ściekowych
Miedź zawarta jest też w osadach ściekowych, coraz chętniej wykorzystywanych na polach. Osady te mogą niebezpiecznie podnieść zawartość metali ciężkich w glebie. Dlatego przed ich zastosowaniem bada się osady i glebę. W osadach stosowanych na gleby rolnicze zawartość miedzi nie powinna przekraczać 1000 mg/kg s.m. osadów. Zawartość miedzi w glebie (warstwa 0–25 cm) nie powinna przekraczać 25 mg/kg s.m. gleby lekkiej, 50 mg/kg s.m. gleby średniej i 75 mg/kg s.m. gleby ciężkiej.
Zastosowanie fungicydu miedziowego na chwościka wiąże się z dostarczeniem 44 mg/m2 miedzi. Jeśli dawka ta przedostanie się do gleby (do 25 cm), czyli w ok. 650 kg/m2, to tylko nieznacznie podniesie zawartość tego metalu ciężkiego. Większe ryzyko jest, jeśli osady ściekowe stosujemy na gleby o zawartości miedzi na granicy normy. Wówczas trzeba ostrożniej podchodzić do stosowania wysokich dawek nawozów i fungicydów z miedzi.
Ten artykuł pochodzi z wydania top agrar polska 7/2024
czytaj więcej
