Bydło mięsne i opasy – co w numerze 1/2020?

Tych wszystkich bardzo ważnych w zakresie ekonomiki produkcji wołowiny aspektów nie zabrakło również w najnowszej, trzeciej już odsłonie „Bydła mięsnego i opasów”. Wśród najciekawszych tematów naszego kwartalnika każdy hodowca bydła znajdzie m.in. informacje o:

•  umowie handlowej z krajami Mercosur. W ramach Forum Sektora Wołowiny eksperci dyskutowali, na ile po jej zatwierdzeniu kontyngent mięsa sprowadzonego z Brazylii może wpłynąć na ceny skupu w Polsce i innych krajach Wspólnoty. Czy będzie podlegało tym samym standardom;

•  propozycjach i zmianach przepisów po tzw. aferze leżakowej oraz w zakresie organizacji uboju zwierząt, tj. utworzenia małych rzeźni czy wprowadzenia bardziej wiarygodnej klasyfikacji tusz – w rozmowie z Jackiem Zarzeckim, prezesem Polskiego Związku Hodowców i Producentów Bydła Mięsnego;

• żywieniu bydła opasowego tzw. kompaktowym TMR-em. Przedstawiamy konkretny przykład rozwiązania, który polega na dodaniu do mieszanki dodatkowej ilości wody, tak by zawierała ona ostatecznie ok. 37–38% suchej masy. Po co się to robi i jakie można uzyskać efekty;

• opasie wolców i jałówek. Czy warto postawić na tucz tych zwierząt i jakie należy spełnić warunki, by można było mówić o opłacalności? Przedstawiamy za i przeciw, konkretne parametry i rynek na tego rodzaju mięso w UE;

• możliwości wykorzystania pastwiska w chowie i hodowli bydła ras mięsnych. Podpowiadamy, na jakie aspekty należy zwrócić uwagę, decydując się na konkretne mieszanki. Opisujemy konkretne gatunki traw, których nie powinno zabraknąć na pastwiskach, wyjaśniamy, jak dbać o ruń oraz opisujemy, jakimi potencjalnymi walorami charakteryzuje się wołowina uzyskiwana od zwierząt żywionych zielonką pastwiskową;

• organizacji hodowli bydła w Nowej Zelandii, gdzie jak okiem sięgnąć rozpościerają się zielone pastwiska. Zwierzęta są na nich utrzymywane przez cały rok. Jakie rasy są w stanie sprostać tym wymaganiom, co robią rolnicy, by efektywnie wykorzystać ruń;
  

• hodowli zwierząt w kolebce bydła ras mięsnych, a więc we Francji. Opisujemy rodzinne gospodarstwo, które od kilku pokoleń utrzymuje bydło rasy salers i zajmuje się sprzedażą jałówek hodowlanych oraz bezpośrednią sprzedażą wołowiny do pobliskich szkół i restauracji;

• mało wymagającej pod kątem warunków utrzymania i żywienia rasie bydła mięsnego highland. Piszemy o głównych założeniach programu hodowlanego, specyfice rasy, pogłowiu w Polsce oraz cenach zakupu zwierząt.
  
  

Jeśli jesteś hodowcą bydła mięsnego, prowadzisz opas krzyżówek międzyrasowych lub opasów hf i chcesz zwiększyć opłacalność produkcji wołowiny – zadeklaruj chęć otrzymywania bieżącego i kolejnych wydań dodatku „Bydło mięsne i opasy”, bo znajdziesz w nich ciekawe reportaże i warte uwagi porady. 

Jak zamówić dodatek do prenumeraty? Sprawdź TUTAJ lub kliknij w okładkę najnowszego wydania!