Doświadczenie w zarządzaniu w rolnictwie jest ogromne – już 100 lat temu zbieraliśmy dane odnośnie do produkcji zwierzęcej, wydajności mleka czy plonów na polu. Rolnictwo jest też daleko zaangażowane w zakresie sensoryki – mamy systemy kontrolujące wydajność mleka, jego jakość, mamy sieci powiązań i systemy sterowania (np. w dojarniach). Te systemy nie powstały wczoraj, od ponad wieku je rozwijamy. Dziś konsekwencją połączenia doświadczeń jest smart farming, czyli inteligentne rozwiązania, stale rozwijane. Wiele procesów jest już zautomatyzowanych, teraz przyszedł czas na ich digitalizację i przyspieszenie. Sens ma patrzenie do przodu, nie zaś w tył – mówił zaproszony prelegent.
Składowe sukcesu człowiek – zwierzę – technika
Dotychczasowe składowe sukcesu to człowiek – zwierzę – technika. Czy dalej tak jest? Tak, ale powoli to się zmienia. Wkraczają kompetencje cyfrowe. Najbardziej rozwinięty jest sektor doju – tam automatyzacja zaczęła się najwcześniej. Rozwija się intensywnie sektor żywienia, a teraz wchodzimy w inteligentny system zarządzania odchodami – obornikiem i gnojowicą. Do tej pory wszystko szło razem do jednego zbiornika – odchody stałe, mocz, woda ze spłukiwania, mleko odpadowe. Obecnie wszystko zmierza w kierunku różnicowania tych nieczystości.
Zobacz także: NIEOFICJALNIE: Znamy stawki płatności w ramach ekoschematu „Dobrostan zwierząt”!
Co mówi sensor?
– Sensoryka to ostatnio modny i duży temat, ale wcale nie taki prosty do zastosowania – tłumaczył Andreas Pelzer. Jak analizować informacje, które uzyskujemy? Sensor mówi, że krowa jest aktywna, ale co to znaczy? Naszą rolą jest nauczyć sensor czytać zdarzenia, które mierzy, jak przekazać tę informację oraz jakie wyciągnąć z tego zdarzenia wnioski.
Reguły gry się zmieniają – robot już nie tylko zastępuje człowieka w żmudnych, codziennych czynnościach, ale przede wszystkim kontroluje i nadzoruje procesy. Robot potrzebuje danych z sensorów, aby stworzyć sieć powiązań i wtedy konkretny proces pracy wykona profesjonalnie od początku do końca.
Robotów wykorzystywanych w oborach mlecznych na rynku jest coraz więcej, dzięki czemu hodowca, korzystając z ich pracy, ma więcej czasu na organizację i zarządzanie. Do tych podstawowych, które warto wg Andreasa Pelzera zainstalować należą roboty udojowe, paszowe oraz sprzątające. Trudno się czasem przekonać do nowych rzeczy, ale każdy, kto zacznie z nich korzystać, chwali później współpracę z nimi. Im więcej uzyskujemy danych z tych urządzeń, tym więcej wiemy o swojej pracy, o wydajności zwierząt i o ich zdrowiu. Można wówczas również zauważyć niedociągnięcia, które warto poprawić.
Oddaj robotę robotowi udojowemu
– Jeżeli mamy robot udojowy w oborze, to ten robot przejmuje dój i nie jest to już moje zadanie. Nie zajmuję się tym – wielu hodowcom trudno się z tym pogodzić. To trudne do przyjęcia, ale to pierwszy krok do sukcesu. Pierwszy krok jest zawsze najtrudniejszy, bo musimy zaakceptować, że robot potrafi to zrobić lepiej niż ja. Moje kompetencje teraz to tak ustawić robota i jego obsługę, żeby mógł wykonać swoją pracę perfekcyjnie, a my wówczas możemy poświęcić czas na inne czynności – podkreślał ekspert.
