Rolnictwo jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych działalności na świecie, mającą kluczową rolę w produkcji żywności, ochronie środowiska, zachowania krajobrazu i zatrudnieniu społeczności wiejskiej.
Jednocześnie jest bardzo różnorodne, a główne różnice polegają na skali produkcji, kombinacji uprawy ziemi i hodowli zwierząt, intensywności i zmechanizowaniu.
W kontekście znaczenia płci, na wsi pojawiają się ogromne różnice między mężczyznami i kobietami.
Ile ziemi dla kobiet?
Dla przykładu, właścicielki ziemi posiadają o wiele mniejszy areał niż właściciele. Co więcej, zdecydowana większość gospodarstw niewyspecjalizowanych w uprawie czy hodowli zwierząt należy do kobiet.
71% ferm utrzymujących zwierzęta prowadzą mężczyźni, a tylko 27% kobiety. Rolnictwo ekologiczne stanowi zaledwie 2% całej działalności na wsi, ale też zdominowane jest przez męską część społeczeństwa – kobiety prowadzą tylko 24% farm ekologicznych i 13% przedsiębiorstw dedykowanych ekologicznej żywności.
Zdefiniować zatrudnienie
Rozwój obszarów wiejskich związany jest z witalnością wsi i dobrobytem jej mieszkańców. Tereny wiejskie zapewniają żywność i surowe materiały, miejsca pracy a także zachowanie bioróżnorodności i krajobrazu. Więcej niż połowa ziemi w Europie klasyfikowana jest jako teren rolniczy (51%), który zamieszkuje 22% Europejczyków.
Jednak te dane mogą być mylące. Nie obejmują kobiet, które nieformalnie pracują na wsi.
Co z matką rolnika? Z jego córką czy siostrą? Często pracują w gospodarstwach, ale ich pracę określa się mianem „pomocy”.
Kobiety pełnią kluczowe role w rodzinach, społecznościach wiejskich, ale są również ważne jako rolnicy.
Niestety, praca rolniczek okazuje się w większości nieopłacaną. Pojawiają się też tendencje do klasyfikowania kobiet jako niezatrudnionych.
Głównymi problemami są:
- „niewidzialność” ich pracy;
- sezonowy charakter pracy;
- nieopłacona praca członków rodziny – głównie kobiet i dzieci, które stanowią 91% siły roboczej na wsi!
Brak stabilizacji
Pomagając mężom, ojcom i braciom, kobiety często nie otrzymują osobnego wynagrodzenia. W teorii rolnik też nie ma stałego dochodu, ale ile zarobionych przez gospodarstwo pieniędzy trafia na jego rozwój i utrzymanie, a ile na dom, rodzinę, a w końcu matkę czy żonę? Co więcej, zdarza się, że kobiety nie mają zabezpieczonej przyszłości, nie posiadając praw do ziemi czy gospodarstwa.
W ciągu ostatnich 8 lat tereny wiejskie opuściło około 1,2 miliona mieszkańców, z których większość to kobiety. Poszukując pracy, edukacji czy chociaż opieki dla dzieci, kobiety zostawiają wieś.
Zapewnienie kobietom bezpieczeństwa finansowego i niezależności to coraz częściej pojawiający się temat w Parlamencie Europejskim. Może w ciągu najbliższych kilku lat sytuacja migracyjna się odwróci i młodzi ludzie – w szczególności kobiety – zaczną wracać na wieś. al
Źródło: EIGE
fot. Sierszeńska
