StoryEditor

Głownia kukurydzy – zbiór, sposoby zakiszania zielonki i żywienie zwierząt

Kukurydza znajduje się w końcowej fazie zbiorów, ale nie możemy zapomnieć o zagrożeniach chorobami, takimi jak np. głownia kukurydzy. Ten pasożytniczy grzyb może przetrwać w glebie nawet wiele lat i uaktywnić się ponownie dopiero po pewnym czasie. Jakie niesie zagrożenia?
19.09.2023., 13:09h
W zależności od stopnia porażenia głownią kukurydzy choroba ta doprowadza do zmniejszenia plonu i ograniczenia wartości pokarmowej kiszonki. Na każde 10% stopnia porażenia, plon suchej masy spada nawet o 20%. Udział kolb w całej roślinie zmniejsza się o około 10%. Ponadto dalsze dojrzewanie jest zakłócone lub  spowolnione.

Zawartość suchej masie w ziarnie jest wtedy często nawet o 8% niższa niż w zdrowej kolbie. Ponieważ grzyb wykorzystuje do wzrostu łatwo dostępne węglowodany z łodygi i kolby, zawartość energii w zainfekowanych roślinach również spada. Zawartość błonnika, białka i popiołu wzrasta. Badania przeprowadzone w Bawarii wykazały, utratę energii o ponad 1 MJ NEL na kg suchej masy przy porażeniu przekraczającym 50%.

Kiedy zbierać kukurydzę?

Nie jest możliwe kontrolowanie inwazji choroby. To, czy wczesne zbiory mają sens, zależy od stadium dojrzałości, stopnia porażenia i warunków panujących na polu.
Rolnicy, którzy żywią kiszonką z kukurydzy krowy mleczne, powinni zbierać dojrzałe kolby tylko wtedy, gdy presja inwazji wzrośnie powyżej 20%. W przeciwnym razie niska zawartość suchej masy (ok. 25%) i niska zawartość energii powodują zbyt niską wydajność końcową paszy.
Zbierać kolby można już od porażenia przekraczającego 10%. W takim przypadku wzrost wartości paszy wynikający z dalszego dojrzewania jest mniejszy niż strata spowodowana wzrostem udziału głowni kukurydzy.
Rolnicy, którzy używają kiszonki z kukurydzy w biogazowni, mogą zbierać plony natychmiast po osiągnięciu 25% zawartości suchej masy w całej roślinie. W przeciwnym razie straty gazu spowodowane głownią są większe niż w przypadku przedwczesnego zbioru.

Z fitosanitarnego punktu widzenia eksperci zalecają zbiór najpóźniej przy 30% suchej masy. Powinno to zapobiec pękaniu zgorzeli i zmniejszyć ilość zarodników w glebie.

Kiszonka niestabilna tlenowo

Wraz ze wzrostem presji głowni kukurydzy pogarsza się stabilność tlenowa kiszonki. Warto stosować dodatki do kiszonki, które mają wspomóc stabilizację tlenową. Inne praktyki to:
  • drobna sieczka (4-6 mm),
  • intensywnie zagęszczać na pryzmie,
  • skarmiać dopiero po 40 dniach od zakiszenia (najbezpieczniej zaczekać do zimy)

Uwaga podczas żywienia zwierząt

Grzyb głowni kukurydzy nie jest toksyczny. Nie udowodniono przypadków zatrucia ani u przeżuwaczy, ani u zwierząt monogastrycznych. W niektórych przypadkach może jednak powodować podrażnienia skóry i biegunkę oraz zmniejszać spożycie paszy. Nie jest jasne, czy wtórne infekcje pleśniami są spowodowane samym grzybem głowni.
Nie zaleca się żywienia zielonką z kukurydzy o stopniu porażenia przekraczającym 20%. Kiszonka z kukurydzy silnie uszkodzonej przez głownię (>30% porażenia) powinna być podawana w ilości maksymalnie 0,75 kg s.m. na 100 kg masy ciała zwierzętom wysokomlecznym. Udział suchej masy w całkowitej dawce nie powinien przekraczać 30%.

Ann-Christin Fry
Źródło: topagrar.com
Fot: Ann-Christin Fry
Top Agrar
Autor Artykułu:Top Agrar
Pozostałe artykuły tego autora
Masz pytanie lub temat?Napisz do autora
POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ
01. listopad 2024 18:45