Jak podkreśla Krzysztof Piłat z firmy IGP Polska, odmiany kukurydzy ich hodowli badane są od 3 lat przez Polski Związek Producentów Kukurydzy, a także w COBORU. Najwcześniejszą odmianą jest Coditank (FAO 200), przeznaczona na kiszonkę i ziarno, która jest rekomendowana do uprawy po zbiorze żyta na kiszonkę. Do grupy wczesnych odmian należą także: Vitores (FAO 200) na ziarno, Codiview (FAO 210) i Codinan (FAO 220), przeznaczone na kiszonkę.
Nieco późniejsze są odmiany: Codimail (FAO 240) i Codibird (FAO 250), przeznaczone na ziarno i kiszonkę oraz Skalde (FAO 250) na kiszonkę i biogaz. Grupę późniejszych odmian otwiera tegoroczna nowość – Codigip (FAO 260), przeznaczona na ziarno, Belido (FAO 280) o uniwersalnym typie użytkowym oraz Codiscan (FAO 290/310).
Nowością w portfolio IGP Polska jest odmiana soi – Pollux (000/00). Zakwalifikowana została ona do grupy odmian wczesnych do bardzo wczesnych. Tworzy ona wysokie rośliny.
Paletę odmian kukurydzy oraz nową odmianę soi tej hodowli w polowych warunkach mogli zobaczyć rolnicy podczas spotkania polowego zorganizowanego w Małocinie k. Nakła nad Notecią. Zaproszony gość – prof. Zbigniew Podkówka z UTP w Bydgoszczy podkreślał, że przy wyznaczaniu optymalnego terminu zbioru na kiszonkę należy kierować się linią mleczną. Jeśli jest ona w połowie ziarniaka, to zawartość s.m. w całej roślinie wynosi ok. 28%, a jeśli w 1/3 od podstawy ziarniaka to s.m. ma wartość ok. 35%. Optymalnie w momencie zbioru zawartość s.m. powinna wynosić 30–35%.
mwal
