Najlepszym terminem na podanie potasu w kukurydzy jest jesień. Jeśli planujemy siać kukurydzę na cięższych stanowiskach, cały potas możemy podać już pod uprawę jesienną: bądź głęboką lub orkę. Jeśli natomiast chcemy zasiać kukurydzę na lżejszych stanowiskach, to w myśl ogólnej zasady „żeby nam potasu nie wymyło” możemy dawkę podzielić: 2/3 jesienią i 1/3 na przedwiośniu lub wiosną. A co, jeśli nie zdążyliśmy zastosować potasu już na jesień? Zawsze można to zrobić np. teraz, jeszcze zimą, kiedy warunki polowe pozwalają na wjazd z rozsiewaczem, nie grozi zmycie nawozu po zastosowaniu, na polach nie stagnuje woda, a gleba nie jest zamarznięta poniżej 30 cm. Właściwie każdy z tych warunków jest spełniony teraz, więc z nawozem potasowym (niezawierającym azotu) możemy już wjeżdżać. Pobranie potasu przez kukurydzę sprawdzisz w tabeli poniżej.
Kukurydza zalicza się do roślin, które w większym stopniu reagują na poziom zasobności gleby w potas niż na bieżące nawożenie nim. Dlatego lepiej, żeby potas był zastosowany wcześniej, a nie np. przed samym siewem, chociaż takie zastosowanie też jest dopuszczalne. Zasobność gleby w przyswajalny potas w momencie siewu powinna wynosić ok. 20 mg/100 g gleby K2O. Należy ponadto pamiętać, że nadmiar potasu prowadzi do ograniczonego pobierania magnezu i wapnia.
Nie przeszkadzają jej chlorki
Kukurydza ma neutralny stosunek jeśli chodzi o formę potasu, można zatem stosować praktycznie wszystkie nawozy zawierające potas. Zatem może to być zarówno sól potasowa, nawóz wieloskładnikowy lub siarczan magnezu z potasem (ostatnia opcja bardzo dobra pod kątem dostarczenia siarki i magnezu).
Potas podczas siewu?
Przyjęło się, że to fosfor i azot są składnikami podawanymi najczęściej w nawożeniu zlokalizowanym podczas siewu. Niektórzy rolnicy praktykują też podawanie tą drogą nawozów wieloskładnikowych. Czy tym sposobem można podać potas? Tak, ale trzeba pamiętać o ważnej rzeczy. Sól potasowa jako nawóz najczęściej podawany tą drogą może silnie zasolić środowisko glebowe wokół młodych korzeni. Przy skrajnej niskiej zasobności gleby w ten składnik (poniżej 1 mg K2O na każdy 1% części ilastych gleby) można zastosować maksymalnie 100 kg/ha soli potasowej (30–40 kg/ha K2O).
Ważny jest stosunek magnezu do potasu w glebie. Zdarza się, że występuje on w stosunku 1: 1, lub nawet wyższym niż zawartość potasu. Optymalny stosunek K2O: Mg wynosi 2,5–3: 1. Przy niekorzystnym stosunku K2O: Mg dalsze nawożenie magnezem pogarsza dostępność potasu oraz blokuje pobranie manganu.
Potas z naturalnych
Obornik pod kukurydzę zazwyczaj stosuje się jesienią. Dzięki temu do momentu siewu w wyniku przemian w procesie nitryfikacji wiosennej część zawartego w nim azotu będzie dostępna dla roślin. Warto pamiętać o odpowiednim bilansie C: N stosowanych nawozów. Prawidłowy stosunek C: N to ok. 15–20: 1, co gwarantuje szybką mineralizację. W słomie kukurydzy proporcja ta wynosi 60–70: 1, natomiast w przypadku innych zbóż nawet 80–100: 1.
Wartość nawozowa obornika jest różna w zależności od pochodzenia. Przykładowo zastosowanie 20 t/ha obornika bydlęcego wnosi do gleby: 94 kg/ha N; 56 kg/ha P (ok. 129 P2O5); 130 kg/ha K (156 kg/ha K2O), 86 kg/ha Ca, 30 kg/ha Mg. Zastosowanie obornika jesienią pozwala na przerobienie jego części jeszcze przed okresem wiosennym. Dwukrotne zastosowanie gnojowicy (jesień + wiosna) umożliwia natomiast znaczne zmniejszenie nawożenia mineralnego.
Zawartość potasu w gnojowicy (kg/m3):
- gnojowica bydlęca gęsta – 4,
- gnojowica bydlęca średnia – 3,
- gnojowica bydlęca rzadka – 2,
- gnojowica świńska gęsta – 3,5,
- gnojowica świńska średnia – 3,
- gnojowica świńska rzadka – 2.
