Biorąc pod uwagę obecne warunki gospodarcze, światowe ceny surowców i politykę wewnętrzną, powierzchnię upraw kukurydzy w Argentynie szacuje się na 2,8 mln ha, jest to o 300 tys. hektarów mniej niż wskazywały wcześniejsze szacunki USD. Ponadto, na dzień dzisiejszy, jak mówią tamtejsi producenci, uprawa kukurydzy ma ujemną rentowność. W przeciwieństwie do innych towarów, kukurydza ma najwyższe koszty produkcji, wysokie koszty transportu, które mają znaczący negatywny wpływ na wydajność. Poza tym, uprawa kukurydzy wymaga wysokich inwestycji w przeliczeniu na hektar. Nie bez znaczenia są trudności i ograniczenia, z jakimi boryka się rolnik w zakresie działalności, która wpływa negatywnie także na ceny.
Z uwagi na fakt, że jest jeszcze czas (wczesną kukurydzę sieje się we wrześniu, a późną w grudniu), producenci kukurydzy mają nadzieję, że kilka kwestii może być jeszcze zmienione przez polityków w celu poprawienia produkcji kukurydzy. Jeśli nie, to powierzchnia obsadzona kukurydzą może spaść o 15-30%.
Eksport kukurydzy w sezonie 2014/15 oczekuje się na poziomie 17 mln t, czyli o 1,5 mln ton więcej niż szacowano pierwotni. I jednocześnie należy oczekiwać także większego plonu. Rząd Argentyny do tej pory przeznaczył 15 mln ton (w dwóch transzach) i wskazał, że może otworzyć dodatkowy wolumen w przyszłości. Rząd stwierdził również, że do połowy lipca 2015 eksporterzy nabyli 13,4 mln t ziarna kukurydzy. Wśród państw kupujących argentyńską kukurydzę Wietnam zajmuje pierwsze miejsce, następnie jest to Algieria, Indonezja i Malezja. Lokalni przedsiębiorcy mówią, że Wietnam stał się rynkiem numer jeden, ponieważ jego wewnętrzne potrzeby wzrosły. Ponadto, być może, zwiększy się transport do Chin. Polska nadal ma ograniczone kwoty na import kukurydzy. ag
