Od kilku lat na plantacjach kukurydzy zauważyć można wzrost liczebności i lokalny wzrost szkodliwości urazka kukurydzianego Glischrochilus quadrisignatus Say.
Urazek kukurydziany – co o nim wiemy?
Urazek kukurydziany to chrząszcz o wielkości około 4 do 7 mm. Jest owalny i delikatnie wydłużony, posiada gładkie pokrywy skrzydeł, na których znajdują się dwie pomarańczowożółte plamki. Na głowie urazka są czółki zakończone buławką.
Zobacz także: Wielokolbowość kukurydzy – jaki ma wpływ na plon?
- Choć chrząszcze tego gatunku zaczęły pojawiać się na kukurydzy od czerwca to jednak uszkodzenia roślin obserwowano głównie od połowy lipca i w sierpniu, z chwilą, kiedy zaczęły pojawiać się kolby z miękkimi ziarniakami, które są atrakcyjnym pożywieniem dla szkodnika, zwłaszcza jeżeli zostały wcześniej uszkodzone przez inne czynniki. Dzieje się tak, ponieważ zapach gnijących, a najczęściej fermentujących tkanek działa jak atraktant, który zwabia chrząszcze urazka na rośliny i stymuluje ich żerowanie – informuje Platforma Sygnalizacji Agrofagów.
Szkodliwość urazka kukurydzianego
Najgroźniejsze dla kukurydzy jest żerowanie urazka na kolbach, które znajdują się jeszcze w fazie mlecznej i woskowej dojrzałości ziarniaków.
Poziom szkodliwości zależy jednak od liczebności chrząszcza. Jeżeli urazek masowo żeruje z ziarna mogą pozostać jedynie resztki, co oczywiście wpływa na plon końcowy.
- Ponadto bardzo szybko w miejscu żerowania chrząszczy dochodzi do gnicia tkanek oraz ich porażania przez grzyby patogeniczne, zwłaszcza z rodzaju Fusarium odpowiedzialne za rozwój fuzariozy kolb. Chrząszcze urazka mogą być ich wektorem. Urazka kukurydzianego można spotkać także wewnątrz złamanych, fermentujących tkankach łodyg, niemniej to nie on jest powodem ich złomów, lecz inne szkodniki np. omacnica prosowianka – czytamy w informacji.
Jak walczyć z urazkiem kukurydzianym?
Na ten moment jednym sposobem na urazka kukurydzianego jest obniżanie jego zagrożenia przez unikanie monokultury, a także:
- rozdrabianie resztek pożniwnych,
- izolowanie plantacji od sadów i warzywników,
- ograniczenie uszkodzeń roślin, które powodują inne szkodniki.
Bernat Patrycja
Źródło: Platforma Sygnalizacji Agrofagów
Fot: archiwum redakcji
