Możliwość swobodnego poruszania się krów jest w oborze wolnostanowiskowej jest podstawową zaletą tego systemu utrzymania. Również w oborach uwięziowych można zapewnić ruch mlecznicom. Udowodnili to Marzena i Jacek Kujawowie ze Zbrachlina, powiat aleksandrowski, woj. kujawsko-pomorskie. W ich oborze uwięziowej wzniesionej w końcu lat 70. ubiegłego wieku 25 krów może się swobodnie przemieszczać i korzystać z przyoborowych wybiegów. Różnicą w porównaniu z oborą wolostanowiskową jest dój za pomocą dojarki przewodowej. W 2000 roku przeprowadzili modernizację obory wraz z jej rozbudową. Po przebudowie w oborze znajduje się 25 płytko ścielonych słomą stanowisk uwięziowych o szerokości 1,2 m i długości 2,2 m. Trzeba przyznać, że przeprowadzona 15 lat temu modernizacja oferuje zwierzętom komfortowe warunki. Stanowiska są wygodne dla krów, a sprawnie działająca wentylacja zapewnia dobrą wymianę powietrza. Krowy w oborze są podzielone na dwie grupy, zasuszone i w okresie laktacji, rozdziela je stół paszowy. Dla cielących się samic jest wydzielony kojec porodowy o powierzchni ok. 18 m2. Krowy w oborze są spuszczone z uwięzi mogą swobodnie poruszać się oraz korzystać z przyoborowego wybiegu. – Możliwość poruszania się ułatwia wykrywanie rui, zwłaszcza tych przebiegających na bez wyraźnych objawów, co ostatnio jest zjawiskiem często występującym zwłaszcza w oborach uwięziowych – dzielą się swym doświadczeniem hodowcy ze Zbrachlina. Krowy karmione są dwa razy dziennie, po zadaniu pasz mlecznice są dojone na stanowiskach uwięziowych za pomocą dojarki przewodowej. Dój 20 krów zajmuje jednej osobie ok. godziny. Krowy zasuszone i w okresie laktacji otrzymują inne zestawy pasz. W zasadzie jest to TMR, z tą różnicą, że sporządzany ręcznie. O szczegółach żywienia i utrzymania krów w oborze Marzeny i Jacka Kujawów piszemy w kwietniowym wydaniu "top bydło" na stronach 16–19. les
