– Dzisiejsze porozumienie jest kamieniem milowym dla europejskiej polityki rolnej. Państwa członkowskie wykazały ambicję w zakresie wyższych norm środowiskowych w rolnictwie i jednocześnie wspierały niezbędną elastyczność w zapewnianiu konkurencyjności rolników. Umowa ta jest spełnieniem aspiracji bardziej ekologicznej, sprawiedliwszej i prostszej WPR – mówiła podczas konferencji prasowej Julia Klöckner, federalna minister ds. Żywności i rolnictwa Niemiec, która przewodziła posiedzeniu AGRIFISH.
Reforma WPR przewiduje, że wprawdzie państwa członkowskie UE otrzymają większą elastyczność w kształtowaniu zasad i przydziałów środków poprzez opracowanie krajowych planów strategicznych, to jednak będą one zobowiązane do wykazania wyższych ambicji środowiskowych w porównaniu z obecnym okresem. Tak zwany „nowy model realizacji” faworyzowałby wyniki, a nie zgodność: umożliwiłby krajom wybór najlepszych narzędzi i działań, którymi dysponują (z uwzględnieniem specyfiki krajowej), aby osiągnąć uzgodnione ogólnounijne cele i standardy.
Oto niektóre konkretne przykłady spełnienia przez kraje UE wyższych norm środowiskowych, nad którymi debatowano i uzgodniono podczas dwudniowej Rady:
Rolnicy otrzymaliby wsparcie finansowe pod warunkiem przyjęcia praktyk korzystnych dla klimatu i środowiska, aby WPR była jeszcze bardziej ekologiczna niż dotychczas.
Rolnicy wykraczający poza podstawowe wymogi dotyczące środowiska i klimatu uzyskaliby dodatkowe wsparcie finansowe poprzez wprowadzenie „ekoprogramów”. Te nowe instrumenty ochrony środowiska i klimatu byłyby powiązane ze specjalnym budżetem, stanowiącym część budżetu na płatności bezpośrednie. Zostałyby wyodrębnione na poziomie 20%, co oznacza, że zostałyby odblokowane dzięki zastosowaniu ekoprogramów. Wstępna dwuletnia faza pilotażowa pozwoliłaby państwom członkowskim uniknąć utraty bardzo potrzebnych funduszy podczas zapoznawania się z nowymi instrumentami. Orientacyjne przykłady ekoprogramów obejmują praktyki takie jak rolnictwo precyzyjne, agroleśnictwo i rolnictwo ekologiczne, ale państwa członkowskie miałyby swobodę projektowania własnych instrumentów w oparciu o ich potrzeby.
Wszyscy rolnicy byliby zobowiązani do przestrzegania wyższych norm środowiskowych; nawet te mniejsze. Aby pomóc im w przejściu na zazielenianie, drobni rolnicy podlegaliby bardziej uproszczonym kontrolom, zmniejszając obciążenia administracyjne, zapewniając jednocześnie ich wkład w realizację celów środowiskowych i klimatycznych.
Stanowisko Rady jest wynikiem negocjacji i prac prowadzonych w ciągu ostatnich dwóch i pół roku oraz podczas pięciu prezydencji.
oprac. bcz na podst. consilium.europa.eu
Fot. MRiRW/FB
