Od początku tego roku (do maja) najbardziej taniała wieprzowina (-6%) i drób (-4,8%), nieco słabiej spadały ceny wołowiny (-1,1%) w porównaniu do analogicznego okresu przed rokiem. Przyczyn tego stanu rzeczy jest wiele. Przede wszystkim rosyjskie embargo i utrata ważnych rynków wschodnich, w tym także Chin, Korei Południowej czy Japonii. Druga sprawa, to afrykański pomór świń (ASF), z którym walczymy od ponad roku. W obliczu tego problemu naszego mięsa nie kupują wspomniane już kranie Unii Celnej i nie tylko. W obrębie UE nasi sąsiedzi nie kupują mięsa wieprzowego ani żywca wieprzowego z obszarów objętych takimi ograniczeniami na Podlasiu. W pozostałych regionach Polski, gdzie ASF nie występuje handel jest możliwy. Nie mniej jednak, ograniczenie w eksporcie polskiego mięsa wieprzowego jest dla rolników bardzo dotkliwe. Kraje unijne, w których nie stwierdzono ASF, mogą sprzedawać wieprzowinę na Dalekim Wschodzie, gdzie uzyskują dobre ceny i korzystną marżę. Dzięki temu mogą sobie pozwolić na sprzedaż tańszej wieprzowiny do nas – pisze Rzeczpospolita.
Sytuację polskiego rynku wieprzowiny nie poprawiają działania sieci handlowych, które pośrednio sprawiają, że rynek krajowy powoli się kurczy. Wszystko to wpływa na to, że ceny mięsa wieprzowego utrzymują się na niskim poziomie. Jest to korzystne dla przetwórni (które notują w tym roku wyższe zyski w porównaniu do poprzednich lat) oraz samych konsumentów, ponieważ dzięki temu mają tańsza wieprzowinę. Jednak długofalowo jest to niekorzystna sytuacja dla branży wieprzowej. Wielu rolników już dawno zrezygnowało z hodowli świń, inni stoją na skraju bankructwa, zastanawiając się co właściwie dalej robić. ag
Fot. A. Kurek
