Informacja o pojawieniu się na liściach rzepaku białej plamistości liści pojawiła się na Platformie Sygnalizacji Agrofagów prowadzonej przez IOR–PIB w Poznaniu. W jednej ze stacji doświadczalnych Instytutu, a dokładniej w Winnej Górze w Wielkopolsce, na liściach rzepaku zaobserwowano liczne plamy chorobowe. Po mikroskopowej fitopatologicznej analizie w Zakładzie Mykologii IOR-PIB stwierdzono, że na liściach rzepaku rozwinęła się biała plamistość rzepaku (Pseudocercosporella capsella). Na liściach zaobserwowano także pojedyncze ogniska suchej zgnilizny kapustnych.
Biała plamistość liści rzepaku to choroba o dość małym znaczeniu w naszym kraju. W warunkach sprzyjających rozwojowi patogenu może powodować pewne starty plonu rzepaku, poprzez ograniczanie powierzchni asymilacyjnej liści. Pierwsze objawy możemy zaobserwować właśnie jesienią. Początkowo są to drobne chlorotyczne plamki, później szybko zmieniają się w większe białe lub szaro białe plamy. Początkowo są okrągłe, później przybierają nieregularny kształt. Plamy są otoczone ciemniejszą wąską obwódką. Na plamach mogą z czasem pojawiać się czarne punkty. Przy silnym porażeniu liście mogą całkowicie zamierać i odpadać.
Brak chemii, tylko agrotechnika
W naszym kraju brak jest skutecznych i możliwych do zastosowania środków ochrony roślin. W zasadzie możemy tylko zapobiegać występowaniu tej choroby poprzez prowadzenie prawidłowej agrotechniki, między innymi:
- przerwę w uprawie roślin zbożowych na tym samym polu,
- przyspieszenie mineralizacji resztek pożniwnych (przyorywanie, stosowanie azotu),
- niszczenie samosiewów rzepaku,
- stosowanie dobrze dobranej ochrony fungicydowej i regulacji pokroju roślin jesienią i w pierwszym wiosennym zabiegu.
