Mszyce nie odpuszczają rzepakowi

Ciepła jesień sprzyja wegetacji roślin, ale także występowaniu szkodników. Tak jest np. z mszycami.

Mszyce trapią uprawy rzepaku w tym roku na podobnym poziomie, jaki obserwowaliśmy w 2016 r. Nasi Czytelnicy sygnalizują, że rzepaki są masowo zasiedlone przez te szkodniki, ale przyznają również, że w wielu przypadkach rośliny prezentują się nad wyraz dobrze, jak na tak zmasowany atak. Producenci rzepaku przyznają, że jego ochrona przed mszycami to często walka z wiatrakami i nie ukrywają jednocześnie, że legalne rozwiązania dostępne na rynku nie zawsze okazują się skuteczne. Ponadto mszyce bytują na spodniej stronie liści i wtedy preparaty działające kontaktowo na szkodnika i powierzchniowo na roślinie zwyczajnie go nie zwalczą.

Jak szkodzi mszyca?

Mszyce szkodzą rzepakowi na dwa sposoby. Pierwszy to wysysanie soków roślin i jednoczesne wpuszczanie do nich wydzielin, które mogą zaburzać procesy życiowe jak fotosynteza. Wydzielana przez szkodniki spadź jest idealnym siedliskiem dla grzybów.
Druga szkodliwość polega na przenoszeniu wirusów. Przy masowym pojawie mszyc trzeba się liczyć z tym, że wirus żółtaczki rzepy może wystąpić na roślinach tym bardziej, że mszyca brzoskwiniowo-ziemniaczana bytuje też np. na chwastach kapustowatych, brzoskwini czy ziemniaku, skąd również może przenosić wirusa.

Zarejestrowane substancje

Przeciwko mszycom w rzepaku zarejestrowane są niektóre pyretroidy, np. lambda-cyhalotryna, alfa – cypermetryna (np. Fastac Active) neonikotynoidy, np. acetamipryd (np. Inazuma), czy jeden związek fosforoorganiczny – chloropiryfos (np. Pyrinex Supreme). Mszyce zwalczamy po przekroczeniu przez nie progu szkodliwości – 2 kolonie/1 m² lub w przypadku wektorów wirusów – pierwsze zauważone jesienią osobniki.