Postęp hodowlany winduje efekty polowe rzepaku

Bez postępu hodowlanego trudno jest oczekiwać zwiększenia poziomu produkcji rzepaku. Ulepszone odmiany dają szansę nie tylko na wyższe plony, ale także pozwalają ograniczyć koszty ochrony czy zmniejszają ryzyko strat powodowanych przez czynniki zewnętrzne, zwłaszcza warunki pogodowe.

W ostatnich latach zauważalny jest znaczący postęp w badaniach i hodowli odmian rzepaku ozimego, zwłaszcza wśród form mieszańcowych. Prace te mają na celu przede wszystkim zwiększenie plenności, polepszenie jakości nasion, poprawę odporności na podstawowe choroby oraz czynniki stresowe, tj. na mróz i okresowe susze.
Od 2014 r. obowiązuje w UE dyrektywa dotycząca integrowanej ochrony roślin uprawnych. Między innymi z tego powodu potrzebna jest hodowla odmian rzepaku odpornych i tolerancyjnych na organizmy szkodliwe. Hodowla odpornościowa stanowi też ekologiczny sposób zmniejszania strat plonu powodowanych przez chorobotwórcze patogeny. Prace w tym zakresie ukierunkowane są przede wszystkim na suchą zgniliznę kapustnych, kiłę kapusty, a ostatnio także wirusa żółtaczki rzepy. W przypadku innych ważnych chorób rzepaku, tj. zgnilizny twardzikowej, werticiliozy, czy czerni krzyżowych trwają poszukiwania nowych źródeł odporności na te patogeny.
Więcej nt. postępu hodowlanego w rzepaku ozimym przeczytasz w „top agrar Polska”, w wydaniu 08/2017, od str. 108.
(bie)