W zeszłym sezonie z powodu suszy mieliśmy bardzo przyspieszone żniwa – jęczmień w niektórych rejonach kosiliśmy w drugiej dekadzie czerwca. Z jednej strony niekorzystnie odbiło się to na plonach, z drugiej jednak było więcej czasu na przygotowanie gleby i stanowiska do siewu rzepaku. Z powodu często niższych plonów – o ok. 20 dt/ha – przedplonów zbożowych, w glebie pozostało więcej niż zazwyczaj azotu mineralnego. Dlatego też można było zakładać także nieco większe niż zazwyczaj uwolnienie azotu z gleby. Jaka będzie sytuacja w tym roku, nie można jeszcze do końca ocenić. W połowie czerwca mimo suszy zapowiadały się przyzwoite plony… Aczkolwiek dopóki nie mamy rzepaku na przyczepie, nie ma co wyrokować.
Fosfor i potas ważne jesienią
Pamiętajmy, że od tego, jak potraktujemy rzepak jesienią w dużej mierze zależeć będzie stopień jego przezimowania oraz przyszłe plony. Już jesienią powstają zawiązki rozgałęzień – pędów bocznych (od BBCH 15–16) oraz kwiatostanów (od BBCH 18). Na słabo odżywionych i słabo rozwiniętych plantacjach procesy te zachodzą dopiero na wiosnę, co z góry rokuje niższe plony. Dlatego rzepak jesienią przede wszystkim musi być dobrze odżywiony i to nie tylko samym azotem.
Rzepak ma bardzo duże potrzeby pokarmowe. Zakładając średni plon na poziomie 50 dt/ha może pobrać nawet ok. 240 kg N, 120 kg P2O5, 280 kg K2O, 100-150 kg SO3, 40–50 kg MgO. Przed zimą rzepak powinien otrzymać przede wszystkim fosfor i potas, a w drugiej kolejności azot i magnez. Pamiętajmy jednak także o siarce i mikroelementach.
Więcej na temat tego jak nawozić w tym sezonie rzepak przeczytacie w najbliższym numerze top agrar Polska 7/2019 na str. 110-113.
