Mikroelementy w roślinach strączkowych są ważne głównie z punktu widzenia sprawnie przebiegającej symbiozy korzeni z bakteriami brodawkowymi, asymilacji azotu oraz możliwości jego przyswojenia już po pobraniu. Nie można zatem zaniechać nawożenia nimi, tym bardziej że niektórych z nich, jak boru, jest mało w polskich glebach.
Wpływ pH na przyswajalność mikroelementów
Pomimo konieczności uprawy większość gatunków strączkowych na glebach o odczynie obojętnym, mogą one trafić na kwaśne stanowiska, szczególnie mniej wymagający np. łubin żółty, na których mikroelementy są dużo gorzej dostępne (oprócz manganu, którego dostępność wzrasta wraz z pH). Warto zatem je stosować w strączkowych dolistnie.
Rola mikroelementów
Rola poszczególnych składników jest następująca:
- bor – odgrywa ważną rolę w powstawaniu wiązek przewodzących w brodawkach korzeniowych. Jeśli te nie zostaną wytworzone, węglowodany z rośliny nie mogą odżywiać bakterii brodawkowych;
- molibden – wchodzi w skład białka – nitrogenazy, enzymu, który ma zdolność wiązania wolnego azotu;
- miedź – odpowiada za zwiększanie masy brodawek, przyspiesza w nich syntezę aminokwasów potrzebnych do budowania białka. Mikroelement ten jednak podany w formie doli może utrudniać, a wręcz uniemożliwiać rozwój bakterii brodawkowych, lepiej więc sprawdzi się w formie chelatu;
- mangan – zwiększa intensywność fotosyntezy i przyswajanie azotu.
Tabela: Pobieranie mikroelementów (g/t nasion + resztki pożniwne)
na podst: 100 pytań o strączkowe
| Mikroelement | groch | bobik | łubin | soja |
| bor | 25 | 32 | 45 | 40 |
| miedź | 10 | 20 | 80 | 25 |
| cynk | 70 | 100 | 150 - 200 | 60 |
| mangan | 100 | 45 | 80 | 90 |
| molibden | 2 | 3 | 3 | 7 |
na podst: 100 pytań o strączkowe
