Uprawa łubinu krok po kroku - zmianowanie
Jednym ze starych, ale ciągle prawdziwych zaleceń jest konieczność zmianowania łubinów. Wszystkie łubiny wymagają zmianowania i nie znoszą uprawy po sobie. Wymagają też dość długiej przerwy w siewie na tym samym polu. Zaleca się, aby nie trafiały na nie częstszej niż raz na 5 lat, czyli najlepiej co 6–7 lat. W interwałach pomiędzy łubinami może być zasiana inna roślina strączkowa, ale nie bezpośrednio po lub przed łubinem. Zbyt częsta uprawa roślin konkretnego gatunku strączkowych (poza soją) w zmianowaniu, a szczególnie ich monokultura może prowadzić do namnożenia w glebie bakteriofagów, czyli wirusów szkodliwych dla bakterii brodawkowych. Zjawisko takie znane jest szczególnie właśnie u łubinów i nazywane jest wyłubinieniem stanowisk.
Ryzyko chorób płodozmianowych
Przerwa w uprawie wynika także z ryzyka chorób. Tutaj najgroźniejszą chorobą płodozmianową jest zgnilizna twardzikowa. Jednak sprawca tej choroby poraża pond 200 gatunków dwuliściennych i uprawa łubinu po porażonym, np. rzepaku, soi, ziemniaku, słoneczniku stwarza ryzyko epidemii.
Najlepszym przedplonem dla roślin strączkowych są zboża – w zależności od wymagań gatunku łubinu będą to:
- żyto i owies przez łubinem żółtym;
- pszenżyto, żyto mieszańcowe i owies przed łubinem wąskolistnym;
- pszenica, pszenżyto i jęczmień przez łubinem białym.
Zobacz także: Porównywarka odmian roślin uprawnych
Kukurydza będzie dobrym przedplonem, jeżeli zebrana została na kiszonkę i pozostało na polu stosunkowo mało resztek pożniwnych. Kukurydza ziarnowa wymaga przed łubinem kilkukrotnego mieszania resztek pożniwnych, a i tak nie pozostawia dla łubinu idealnego stanowiska.
Z roślin okopowych nadają się tylko te, które nie są na oborniku i nawozach naturalnych i pozostawiają glebę wyczerpaną z azotu. Możliwy jest siew np. łubinu białego po buraku bez obornika, ale tylko wtedy, gdy burak nie był zbierany w mokrych warunkach. Można siać też łubin wąskolistny po ziemniaku bez obornika. Warzywa korzeniowe nie będą problemem jako przedplon dla łubinów, jeżeli nie były porażone zgnilizną twardzikową, a ich zbiór miał miejsce w miarę suchych warunkach i gleba nie została nadmiernie zagęszczona.
Nie powinno siać się łubinów bezpośrednio po innych bobowatych ze względu na pozostawiany przez nie w glebie azot. Rośnie tam też ryzyko zgnilizny twardzikowej. Natomiast rok przerwy, np. łubin wąskolistny – pszenżyto – groch pastewny jest dopuszczalny, ale pod warunkiem, że pszenżyto nie było intensywnie nawożone azotem lub azot w tym zbożu został „zjedzony” z wysokim plonem ziarna pszenżyta.
Międzyplon pod łubiny
Ponieważ łubiny siejemy dopiero wiosną, to warto zadbać o okrycie gleby, co chroni ją przed erozją. Do siewu w mieszance międzyplonowej przed łubinami nadają się gatunki kapustowate, szczególnie głęboko korzeniące się rzodkiew oleista, kapusta abisyńska, gatunki astrowate poza słonecznikiem, trawy i zboża, jak owies szorstki, trawa sudańska, jednak już bez zimujących życic, oraz ogórecznik i facelia. Najlepiej aby międzyplon był wielogatunkowy i składał się z minimum 3 komponentów.
tcz
