Zgodnie z przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zarówno rodzice wobec dzieci, jak i dzieci wobec rodziców są zobowiązani do zapewnienia środków utrzymania, a w razie konieczności – także wychowania (obowiązek alimentacyjny – art. 128 i nast. Kodeksu). Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Z przepisów ustawy nie wynika ściśle, by obowiązek powyższy dotyczył osobistej opieki nad rodzicem, bowiem taka w niektórych przypadkach jest po prostu niemożliwa.
Niewątpliwie jednak dzieci, o ile są pełnoletnie i ich możliwości majątkowe i zarobkowe na to pozwalają, winny zapewnić ojcu środki utrzymania we wskazanym zakresie. W razie uchylania się od tego obowiązku, rodzic (podobnie jak dziecko w stosunku do rodziców) może wystąpić do sądu z pozwem o alimenty.