W myśl zasady określonej w art. 152 Kodeksu cywilnego, sąsiedzi zobowiązani są do współdziałania przy rozgraniczeniu gruntów oraz współdziałania przy utrzymaniu stałych znaków granicznych. Winni zatem dokonywać wszelkich czynności z tym związanych – dbania o znaki graniczne, miedzę itp. To samo dotyczy kosztów rozgraniczenia i utrzymania stałych znaków granicznych − sąsiedzi zobowiązani są ponosić je po połowie, niezależnie do wielkości sąsiadujących ze sobą nieruchomości. Oczywiście sąsiad, który zlecił dokonanie czynności geodecie winien przedstawić drugiemu rachunki opiewające na te koszty oraz dokumenty potwierdzające dokonanie czynności. Bez tego Czytelnik ma prawo odmówić zwrotu połowy tych wydatków.
Odnosząc się do pytania dotyczącego zasiedzenia, nabycie własności nieruchomości przez zasiedzenie nastąpić może wtedy, gdy osoba inna niż właściciel posiada ją „jak właściciel” nieprzerwanie przez 20 lat (przy posiadaniu w dobrej wierze) lub 30 lat (przy posiadaniu w złej wierze). Jednym z elementów koniecznych do zasiedzenia jest zatem posiadanie samoistne. Różni się ono od posiadania zależnego, tj. posiadania na podstawie umowy tym, że jest niezależne od woli właściciela.
Jeśli zatem Czytelnik jest w stanie wykazać, że on oraz jego poprzednicy prawni mieli w samoistnym posiadaniu, nieprzerwanie przez co najmniej 30 lat dany fragment pola, może nabyć jego własność w drodze zasiedzenia.
