Odpowiedź: Umowa dożywocia polega na tym, że nabywca nieruchomości, w zamian za przeniesienie jej własności zobowiązuje się zapewnić zbywcy dożywotnie utrzymanie, tj. przyjąć go jako domownika, dostarczyć mu ubrania, wyżywienia, mieszkania, światła, opału, zapewnić mu pomoc i opiekę w chorobie oraz sprawić na swój koszt odpowiedni pogrzeb (art. 908 i następne Kodeksu cywilnego).
Istotą tego typu umowy jest zatem nabycie nieruchomości przez jedną ze stron, przy czym niejako zamiast ceny lub obok niej, nabywca musi wywiązać się z określonych świadczeń. Strony mogą w inny sposób ustalić obowiązki nabywcy gospodarstwa.
Przykładowo, nabywca może obciążyć nieruchomość służebnością (użytkowaniem) ograniczoną do części nieruchomości, służebnością mieszkania, inną służebnością osobistą lub zobowiązać się do płacenia na rzecz zbywcy określonych świadczeń pieniężnych. Strony mogą też zastrzec dożywocie na rzecz osoby bliskiej zbywcy nieruchomości, np. żony, dziecka.
Istota uprawnień wynikających z dożywocia sprowadza się do możliwości korzystania z jej przedmiotu i to w zakresie umożliwiającym normalne funkcjonowanie....
Jesteś w strefie Premium
StoryEditor
Przyjmowanie gości przez dożywotnika
Pytanie: Na członka rodziny ustanowiono prawo dożywocia, tj. prawo do dożywotniego zajmowania części domu. W umowie nie napisano niczego na temat podejmowania gości. Uprawnionego jednak bardzo często odwiedzają różne osoby, również dość uciążliwe dla innych mieszkańców. Czy przyjmowanie gości jest jednym z praw uprawnionego z tytułu dożywocia?