Odpowiedź: Z informacji przekazanej przez Czytelniczkę wynika, że przez wiele lat korzystali oni z cudzego gruntu jako posiadacze samoistni. Można również wywnioskować, że czynili to w dobrej wierze, tzn. w świetle zaistniałych okoliczności mogli pozostawać w usprawiedliwionym przekonaniu, że używany grunt jest ich własnością.
W takiej sytuacji, zgodnie z treścią art. 224 § 1 kodeksu cywilnego nie są obowiązani do wynagrodzenia za korzystanie z rzeczy i nie są odpowiedzialni ani za jej zużycie, ani za jej pogorszenie lub utratę. Nabywają własność pożytków naturalnych (plonów), które zostały od rzeczy odłączone w czasie jego posiadania, oraz zachowują pobrane pożytki cywilne, jeżeli stały się w tym czasie wymagalne (pożytkami cywilnymi są np. czynsz dzierżawny lub czynsz najmu).
Jednak od chwili, w której samoistny posiadacz w dobrej wierze dowiedział się o wytoczeniu przeciwko niemu powództwa o wydanie rzeczy, jest on obowiązany do wynagrodzenia za korzystanie z rzeczy i jest odpowiedzialny za jej zużycie, pogorszenie lub utratę, chyba że pogorszenie lub utrata nastąpiła bez jego winy. Obowiązany jest zwrócić pobrane od powyż...
