Odpowiedź: Przepisy Kodeksu cywilnego w art. 154 § 1 wprowadzają domniemanie, że mury, płoty, miedze, rowy i inne podobne urządzenia znajdujące się na granicy gruntów sąsiadujących służą do wspólnego użytku sąsiadów. To samo dotyczy drzew i krzewów na granicy. W związku z powyższym uznać należy, że pas gruntu położony pomiędzy sąsiadującymi nieruchomościami pozostawiony przez sąsiadów celem urządzenia na nim miedzy służy do wspólnego użytku oraz zagospodarowania przez sąsiadów.
Przepisy nie wprowadzają domniemania współwłasności miedzy, zatem zgodnie z przyjętym zwyczajem przyjmuje się, że granica nieruchomości biegnie wzdłuż linii wyznaczającej środek miedzy. (wyrok WSA w Lublinie z dnia 19 września 2007 roku II SA/Lu 457/07).
Wspólny użytek miedzy obejmuje także uprawnienie do wzniesienia na nim płotu czy też muru. Dlatego stwierdzić należy, że sąsiad był uprawniony do wzniesienia ogrodzenia.
Właściciele sąsiadujących ze sobą nieruchomości korzystający z wymienionych powyżej urządzeń obowiązani są ponosić wspólnie koszty ich utrzymania (art. 154 § 2 k.c.). Jednakże powyższy obowiązek uczestniczenia w ponoszeniu kosztów utrzymania wspólnych urządzeń granicznych nie obejmuje obowiązku uczestniczenia przez obu sąsiadów w kosztach budowy nowych urządzeń.
Wobec tego osoba, która wzniosła płot bądź inne urządzenie graniczne, nie może domagać się od sąsiada zwrotu połowy kosztów budowy. Analogiczne stanowisko zajął Sąd Najwyższy w uchwale pełnego składu Izby Cywilnej z 24 stycznia 2002 r. (III CZP 75/2001, „Wokanda” 2002/3, str. 7.).
