Odpowiedź: Problem zwolnienia od podatku rolnego gruntów dzierżawionych, a następnie kupionych na podstawie umowy sprzedaży pojawia się dość często w listach czytelników. Rolnicy nie zgłaszają dzierżaw i nie wnoszą o zwolnienie od podatku rolnego od takich gruntów. Tymczasem zgodnie z przepisem art. 12 § 1 pkt 4 ustawy z 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym od podatku zwalnia się grunty przeznaczone na utworzenie nowego gospodarstwa rolnego lub powiększenie już istniejącego do powierzchni nieprzekraczającej 100 ha. Powyższy przepis, wbrew pozorom, ma również zastosowanie do umów dzierżawy, a nie tylko o nabycia prawa własności gruntów. Decydującym bowiem dla rozstrzygnięcia niniejszego problemu jest sformułowanie „przeznaczony na powiększenie”.
Omawiany problem był również przedmiotem rozważań sądów administracyjnych. W wyrokach m.in. WSA w Olsztynie z 5 marca 2009 r. (I SA/Ol 481/08), WSA w Gliwicach z 15 września 2008 r. (I SA/Gl 1038/07) wskazano, że zwolnienie od podatku rolnego nie przysługuje, gdy nabywany jest grunt uprzednio dzierżawiony. Rozstrzygnięcia te uzasadniono tym, że dzierżawione grunty już w chwili ich wydzierżawienia weszły w skład gospodarstwa rolnego. Nabycie tych nieruchomości na własność nie powoduje zatem powiększenia gospodarstwa w rozumieniu art. 12 § 1 punkt 4. ustawy, które nastąpiło z chwilą ich wydzierżawienia.
Zwolnienie od podatku rolnego przysługuje z mocy prawa, po spełnieniu przez podatnika określonych warunków. Oznacza to, że organ jest zobowiązany wydać decyzję o zwolnieniu od podatku w określonych sytuacjach. Jeśli zatem organ odmawia udzielenia zwolnienia, rolnik może w terminie 14 dni od otrzymania decyzji złożyć odwołanie do samorządowego kolegium odwoławczego. W przypadku, gdy decyzja jest prawomocna można rozważyć ewentualny wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji, jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa.
Fot. Sierszeńska
