Pojawienie się na przedwiośniu białego nalotu na powierzchni runi, tzw. pilśni, świadczy o porażeniu pleśnią śniegową. Często równocześnie obserwujemy szare lub słomkowe okrągłe plamy – to grzybnia pałecznicy zbóż i traw. Najbardziej wrażliwe na porażenie przez pleśń śniegową są wiechliny i życice.
Choroba ta często poraża użytki z nadmiernie wyrośniętą i niewykorzystaną jesienią biomasą, ze znacznym udziałem życicy trwałej. Bardziej odporne na porażenie przez pleśń śniegową są takie trawy, jak kupkówka pospolita, tymotka łąkowa czy wyczyniec łąkowy.
Jak zwalczyć?
Zwalczanie pleśni śniegowej na wiosnę polega przede wszystkim na jej mechanicznym usunięciu z powierzchni runi i uszkodzonych roślin za pomocą brony – wskazane jest nawet dwukrotne bronowanie. Rośliny wyraźnie "odżywają" w efekcie lepszego dostępu światła i powietrza. Zabieg ten dodatkowo porozciąga łajniaki i kretowiska, a także wyrówna uszkodzoną po zimie darń.
Przy silnej infekcji pleśnią śniegową i małej skuteczności bronowania, możliwe jest ewentualne zastosowanie zabiegu fungicydowego, który wzmocni rośliny i pobudzi do regeneracji. W przypadku porażenia zbóż ozimych przez ten patogen, na wiosnę zaleca się również zastosowanie lekkiej brony, a po tym zabiegu zastosowanie np. oprysku tiofanatem metylu w mieszaninie ze strobiluryną oraz mikroelementami, tj. manganem (najlepiej w formie siarczanu), borem i miedzią. Jego zadaniem jest pobudzenie roślin i przyspieszenie ich regeneracji.
